แหะๆ.......'' คำถามเข้าตัวผมเป๊ะ '' ....=_=.....

จริงๆแล้วคำว่า '' โดดเดี่ยว '' มันเกิดได้ทุกเวลานั่นล่ะครับ ขึ้นอยู่ตามสถาณการณ์ของแต่ละคน

แต่จุดสำคัญ มันขึ้นอยู่ที่ว่ากับอดีตที่ผ่านมานั้น แต่ละคนเคยเจออะไรมาก่อนบ้าง.???

จึงเป็นเหตุทำให้เราอยากอยู่คนเดียว หรือไม่กล้าคบใครอีกต่อไป...ด้วยความหวาดกลัว และไม่กล้าไว้ใจใครอีก...

ที่กล่าวมานั้น ล้วนเป็นต้นเหตุที่ก่อให้เกิดความเหงาและความโดดเดี่ยว

พอนานๆ เข้าก็จะรู้สึกถึงความเดียวดาย รู้สึกว่าโลกทั้งโลกที่เรายืนอยู่ มีเราอยู่เพียงแค่คนเดียว

หากเรายอมเปิดใจหันหน้าเผชิญกับความเป็นจริง คือเงาที่สะท้อนตัวของเราเอง

นั่นแหละคือ สิ่งที่เราควรรักษาเอาไว้ ชีวิตของเราและความเป็นตัวเราเอง

ต่อให้ความเหงามันมีอิทธิพลกับจิตใจเรามากแค่ไหน เคยมาอยู่ใกล้ๆ เป็นเพื่อนกับเราสักกี่ครั้ง

เราก็ไม่ควรปล่อยให้มันทำลายเรา จนกลายเป็นคนอีกคนที่มีแต่ความเหงา ความโดดเดี่ยว เป็นคนเย็นชาที่ไร้ความรู้สึก

แต่ที่แน่ๆ มันก็ยากที่จะทำใจ และยอมรับมันอยู่ดี

เพราะความเหงาและความเดียวดาย มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ

นอกเสียจากพยายามทำความรู้จักกับความเหงาเดียวดายให้มากท่ีสุด เท่าที่จะทำได้ แล้วจะชินไปเองครับ.....

ความสุขทางใจ ก็จะมาเยือนหาชีวิตเราเองอีกครั้ง โดยปริยาย.......

ซึ่งผมเอง.....ก็ชินกับ '' ความเดียวดาย '' มานานมากแล้วล่ะครับ....

There's no one to be next to me,nobody at all.

I had only loneliness to walk and embrace with.

ฺBut , I'm '' Alone Man ''.

And born to be living in the world , for my life.