หราาาา

กลั๊ว กลัว ... ๕ ๕ ๕

ทำเป็นกลัว..คงนึกถึงอาการก่อนที่หมอ

จะคีบก้างออกน่ะซีครับ

๕ ๕ ๕ ๕ อารั๊ยๆๆ

พอผมพูดเรื่องจริงที่ผ่านไป

ทำเป็นขำ นึกถึงตอนหน้าเหลือง

ผมก็ขำเหมือนกันครับ

หราาา...

พอหมอคีบก้างปลาออก กลายเป็นสิงห์จ้อ..ไปเลยครับ

นั่น!!

หลังจากนั้นเวลาผมทานปลาต้องระวังมาก

บางทีละเลียดนานไปหน่อยเผลอไปกัดลิ้น

ตัวเองครับ

ถ้าฝนตกออกไปเล่นน้ำฝน ผมจะแถไปยัก

หัวนิ้วโป้งเท้า ตอนที่อ้าปากร้องผมจะสลัด

ก้างไปติดคอสักหนึ่งคู่ ทีหลังจะได้ไม่กล้า

มีเรื่องกับปลาอีกครับ

ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงละ

เห็นผมเป็นปลาหมอไปได้ พอหลังฝนตกกางเหงือก

แถไปหาที่อยู่ใหม่ครับ

ก็แค่ยืนรอชิม ไม่ได้ไปนั่งบนโอ่งกลัวหลุดลงไป

เหลือแต่เท้ากับหัวที่ค้ำปากโอ่งอยู่ เรื่องแบบนี้

ออกเองไม่ได้ต้องให้หมอมาช่วยคีบตัวออกครับ

๕๕ ๕๕ ๕๕

เรื่องนี้เป็นอุบัติเหตุหากหลุดลงไปในโอ่ง

มีโอกาสสำลักน้ำตาย ไม่เห็นจะน่าขำเลยครับ

หราาา.... แต่เรื่องที่เล่าเหมือนรวมมิตร กระทะร้อนไงไม่รู้เนอะ

รวมมิตร กระทะร้อน คือผัดฉ่าผักรวม

คราวนี้คงเข้าใจแล้วนะครับ

น้ำในโอ่งเย็น จะเป็นกระทะร้อนได้ไง เล๊าาาา...

ก็นั่นน่ะซี ผมคิดอย่างนั้นเหมือนกัน

แต่ไม่กล้าเอื้อนเอ่ยครับ

๕ ๕ ๕ แถอีกแระ