เอาตามประสบการณ์ตัวเองเลยนะ..

เห็นใจแต่ไม่ชอบช่วยเหลือครับ..

อย่างน้อยคนเราล้มแล้วต้องลุกขึ้นเองให้ได้ครับ..

ไม่เชิงว่าเย็นชา..แต่ไม่ชอบแสแสร้ง..

จะว่าไปมันก็เหมือนมีเส้นบางๆกันระหว่างความเห็นแก่ตัว..

เจือปนด้วยการอยากให้คนอื่นเข้มแข็งได้ด้วยตัวเองก่อน..

เหมือนบางทีมีคนถามเรื่องบางเรื่องที่มันเป็นพื้นฐาน..

เช่น..ถามโจกท์เลข..ถามว่าวันนี้วันอะไรกี่โมง..จะมองไปที่มือเค้าที่ถือมือให้คิดเอาเองว่าต้องทำยังงัย...

หรือแม้กระทั่งถามทาง..จะชี้มือไปที่ป้ายบอกทางหรือ..บอกว่ามือถือมีมากกว่าเฟสนะ..

คือเรื่องบางเรื่อง..หรือแม้กระทั่งทุกเรื่องเลยดีกว่ามันสามารถหาข้อมูลได้..

แต่ส่วนใหญ่แล้ว..ไม่ว่าจะด้วยความขี้เกียจหรือก็มันสะดวกก็ถามคนอื่นเอาซิ..

หรือแม้กระทั่งเรื่องคอมพ์..อยากเป็นก็ต้องทำเอง..ไม่ทำให้แน่นอนครับ..

แค่แนะแนว..หรือแนะนำได้..แต่ไม่ช่วยเหลือ100% ครับ..