หายไวจัง เป็นเราคงกรุ่นๆ ในใจอยู่หลายวัน

แม้ภายนอกจะนิ่งๆ พูดคุยได้แต่ก็ไม่เหมือนเดิมไปพักใหญ่แหละ

มีนะ คือ ความคิดต่างมีได้ แค่ไม่ชิน อิอิ แรกๆเลยทำใจวางไม่ได้ ประมาณ ห้านาทีหายแล้ว

แล้วยังมีการตอบคำถามกันอยู่ป่าว?

ไม่ตอบโต้

นิ่งๆดีกว่าจ้า

แล้วเกดทำไง

ว่าทางคำตอบแหละ

ไม่แคร์สื่อ ... อย่างเรา เกดว่าไง

ชวนมีคนว่ามั๊ย? .... แต่เขาไม่ได้ว่าเราต่อหน้าไม่ใช่เหรอ

เขามาว่าเกดในข้อความเหร?

ชีวิตจริง สงสัย มีคำถามตลอด แต่พอจะเอามาถาม เดี๋ยวจะมีคนบอกว่า คำถามยาก ไม่ก็เรื่องส่วนตัว เซ็ง

เกดไม่ช่อยถาม ... คำถามเรา มีแต่ไร้สาระ

ขอแค่สองสามคำตอบก็เอา เพื่อให้คนที่เข้ามาเห็นว่าเวปนี้ยังมีชีวิต

เฟื่องฟูขึ้นละ เย้

บอกแล้ว กระตุ้นเศรษฐกิจ

อิอิ ตอนนี้ยอดนักการถาม ยกให้ไซคี

เราก็พยาย๊าม พยายาม มองโน่น นี่ นั่น แล้วต่อยอดทางความคิด

เมื่อคิดแล้วก็มีข้อสงสัย ละเอียดบ้าง หยาบบ้าง ก็ว่ากันไป

นั้นจิ จริงด้วย แต่ก็คิดคำถามไม่ออก

ใช่ พอคนถามน้อย คนที่มีบุคลิกชอบตอบมากกว่าถามก็เลยเหงา

ทำให้เพิ่มยอดคนเฝ้ามองเข้าไปอีก เวปก็เหงาเพิ่มขึ้นกว่าเดิม

เป็นวัฏจักรไม่สิ้นสุด จึงอาจส่งผลให้เวปนี้ กลายเป็นเวปที่คนไม่ติดได้ในที่สุด

ตนไม่ค่อยถามด้วย

อ่อ ... อันนี้อยากให้มีการกระตุ้นบอร์ดบ้างแค่นั้นเอง

เพราะคำถามน้อย คนหลายคนสะท้อนว่าไม่ค่อยตอบเพราะมีแต่คำถามเดิมๆ

เลยจัดให้สองชุด ให้เลือกตอบอย่างหลากหลายกว่าเดิมหน่อย

แบบกระตุ้นเศรษญกิจ

จ้าาา ขนาดนั้นเลยเหรอ? ...

เป็นไงน้อออ...

555 นึกถึง คำคมชวนเที่ยว