อยู่กับก๋ง กับยาย จนชิน

ตอนเด็กใครๆ ชอบเรียก "ลูกแหง่" เพราะติดแม่

รู้สึกว่าการอยู่กับผู้ใหญ่ ทำให้รู้เรื่องราวในอดีตที่เราไม่เคยรู้

ได้ย้อนรอยประวัติศาสตร์ เหตุการณ์ รับรู้ประสบการณ์ การแก้ปัญหา

มุมมองปัญหาที่ต่างจากตัวเอง .. รู้สึกว่าน่าทึ่ง น่าสนใจ น่าติดตามตลอดเวลา

เหตุนี้กระมัง ที่ทำให้เรามีความคิดแบบผู้ใหญ่ กว่าเพื่อนบางคน

แต่เราไม่ได้ดูถูกใครนะ ... เราเรียกสิ่งที่เรารู้มากกว่าคนอื่นว่า "การเรียนลัด"

เพราะทุกคนเรียนรู้ได้ แต่อาจต้องผ่านประสบการณ์ชีวิตนานกว่าเท่านั้นเอง