เปรียบรสนิยมการฟังเพลงของเล็บขบซาบีน่าดั่งแสงดาวในคืนอันมืดมิดที่ส่องแสงประกายระยิบระยับขับไล่ความมืดมิดและความวังเวงออกไปจากราตรีสีดำหม่น แสงดาวคือดนตรี ความมืดมิดคือความเหงาและความว้าเหว่ในจิตใจ ดนตรีช่วยขับกล่อมและหล่อเลี้ยงใจดวงน้อยๆ ดวงนี้ให้มีชีวิตชีวาค่ะ

ชวนให้คิดคำนึงถึงบทกวีของ คาริล ยิบราล..

...เมื่อความรักร้องเรียกเธอ จงตามมันไป แม้ทางของมันนั้นจะขรุขระและชันเพียงใด และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน แม้หนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม แม้เสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ...

ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ

เล็บขบซาบีน่า