คนที่หมกหมุ่นกับอดีตหรือความผิดพลาดทั้งของตนเองและของผู้อื่นมากไป

ก็ไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่ เนื่องคนเราย่อมมีทั้งข้อดีข้อด้อยในตัวคนๆเดียวกัน

แม้แต่คนที่โลกยกย่องว่าฉลาด ก็ใช่จะเก่งไปเสียทุกเรื่อง แต่ที่เขาประสบความสำเร็จได้

เพราะรู็จักนำข้อดีไปใช้ให้เป็นปย.แก่ตนเองและสังคม มิใช่มาหมกหมุ่นอยู่กับ

เรื่องไม่เป็นเรื่อง ประเภทพยายามจะทำตัวเองและคนอื่นให้สมบูรณ์แบบ

ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลย เพราะนิยามของความสมบูรณ์แบบของแต่ละคน

ก็ต่างกัน