แสดงว่าอั๋นสุดๆ

น่ากอด เนื้อคงแน่น กอดได้เต็มมือ มันเขี้ยวไปด้วยเลย

บางครั้งที่ตี มันเกิดจากความหมั่นเขี้ยวของผมเองครับ น่องงี้ ขางี้ แหม่ !!! มันใหญ่น่าฟัดครับ

(ต่อ)

ค่ำนั้นเขานอนข้างเตียง จนหลับไปตื่นหนึ่ง เขาถึงโดดขึ้นมาหาเรา แต่เดินด้วยท่าทางเกรงๆ เดินย่อเข่าเข้ามาหาเรา แล้วก็นอนติดตัวเรา เราเลยเอามือลูบตัว ลูบหัวเขา ตั้งแต่นั้นมาเขาไม่เคยฉี่บนที่นอนอีกเลย ถ้าปวดก็จะร้องเรียกให้เราเปิดประตูให้ ... เราไม่อยากตีสัตว์เลี้ยงเท่าไหร่นักหรอก คิดว่าเขาเป็นสัตว์เกิดมาต่ำกว่ามนุษย์ก็น่าสงสารอยู่แล้ว ไม่อยากทำร้ายเขาอีก หากมีข้อผิดพลาดก็แก้ที่เรา ป้องกันที่เราเอง เพราะคิดว่ามนุษย์มีความคิด มีความสามารถที่จะแก้ปัญหาได้ดีกว่าตีเขา

จ้า เราเชื่อ แล้วก็อยากฟังวีรกรรมเจ้าพุดเดิ้ลหยองของคุณอีก(หากมีโอกาสเหมาะๆ) เพราะเรามีความสุขทุกทั้งที่ได้เห็นหรือได้รับรู้เรื่องราวของหมาน้อยแสนรักของใครๆ เรารู้สึกว่าเป็นความน่าเอ็นดูทีเดียว

เรื่องตี เราก็ไม่อยากตีนะ เคยแค่ครั้งเดียว ตอนเขาฉี่รดที่นอนเรา เราตีแบบเฉียดๆ นะ ไม่ได้ตีตรงๆ แต่ใช้เสียงดังใส่เขา เพราะรู้ว่าเขากลัวถูกดุมากๆ เขาตกใจตัวสั่นเลย สงสารก็สงสารแต่ต้องทำ เรียกเขาให้มาหา เขากลัวไปทำตัวขดอยู่ข้างเตียง เราก็เรียกเขานะ เรียกด้วยเสียงดัง จนเขาขึ้นมา พอขึ้นมาเราจับเขาดมฉี่ตัวเอง แล้วตีเขา(เฉียดๆ เหมือนเดิม) แล้วเสียงดังใส่เขาว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ เขาก็ร้องอิ๊ดๆ อ๊าดๆ กลัวมากๆ แล้วโดดลงไปนิั่งตัวลีบๆ ข้าเตียง เราเรียกเขาอีก แต่คราวนี้เขาไม่ยอมมา ร้องอี๊ดๆ อ๊าดๆ อย่างเดียว ตัวสั่นด้วย เราก็ดึงตัวเขาขึ้นมาอีกแล้วจับให้ดมฉี่ พร้อมกับทำเสียงดังใส่เขาอีกครั้ง เพื่อให้รู้จด จำ แล้วอุ้มเขาลงเตียงไปวางที่เดิม เขาก็นั่งตัวลีบอีกพัก เราทำไม่สนใจเขา เขาพยายามมองเรานะ แต่เราทำเฉยไม่สนใจ ค่ำนั้นเขานอนข้างเตียง จนหลับไปตื่นหนึ่ง เขาถึงโดดขึ้นมาหาเรา แต่เดินด้วยท่าทางเกรงๆ เดินย่อเข่าเข้ามาหาเรา แล้วก็น

จ้า เราเชื่อ แล้วก็อยากฟังวีรกรรมเจ้าพุดเดิ้ลหยองของคุณอีก(หากมีโอกาสเหมาะๆ) เพราะเรามีความสุขทุกทั้งที่ได้เห็นหรือได้รับรู้เรื่องราวของหมาน้อยแสนรักของใครๆ เรารู้สึกว่าเป็นความน่าเอ็นดูทีเดียว

เรื่องตี เราก็ไม่อยากตีนะ เคยแค่ครั้งเดียว ตอนเขาฉี่รดที่นอนเรา เราตีแบบเฉียดๆ นะ ไม่ได้ตีตรงๆ แต่ใช้เสียงดังใส่เขา เพราะรู้ว่าเขากลัวถูกดุมากๆ เขาตกใจตัวสั่นเลย สงสารก็สงสารแต่ต้องทำ เรียกเขาให้มาหา เขากลัวไปทำตัวขดอยู่ข้างเตียง เราก็เรียกเขานะ เรียกด้วยเสียงดัง จนเขาขึ้นมา พอขึ้นมาเราจับเขาดมฉี่ตัวเอง แล้วตีเขา(เฉียดๆ เหมือนเดิม) แล้วเสียงดังใส่เขาว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ เขาก็ร้องอิ๊ดๆ อ๊าดๆ กลัวมากๆ แล้วโดดลงไปนิั่งตัวลีบๆ ข้าเตียง เราเรียกเขาอีก แต่คราวนี้เขาไม่ยอมมา ร้องอี๊ดๆ อ๊าดๆ อย่างเดียว ตัวสั่นด้วย เราก็ดึงตัวเขาขึ้นมาอีกแล้วจับให้ดมฉี่ พร้อมกับทำเสียงดังใส่เขาอีกครั้ง เพื่อให้รู้จด จำ แล้วอุ้มเขาลงเตียงไปวางที่เดิม เขาก็นั่งตัวลีบอีกพัก เราทำไม่สนใจเขา เขาพยายามมองเรานะ แต่เราทำเฉยไม่สนใจ ค่ำนั้นเขานอนข้างเตียง จนหลับไปตื่นหนึ่ง เขาถึงโดดขึ้นมาหาเรา แต่เดินด้วยท่าทางเกรงๆ เดินย่อเข่าเข้ามาหาเรา แล้วก็น

ของผมก็เป็นเช่นกันครับ หมาจรจัดผ่านหน้าบ้านไม่ได้...เป็นขู่ แค่ไล่กวดเป็นพิธีเท่านั้น !!! ไม่ไกลจากสายตาเจ้าของ เรื่องกระโดด เรื่องกัดรั้ว ไม่มีครับ เพราะถ้าสิ่งไหนไม่ดีเราจะพูดสอนแล้วก็จะตี แต่เพราะความเป็นหมาแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ลืมครับ

วีรกรรมมีอีกเยอะครับ

ยาวหน่อย ไม่รู้ว่าอยากอ่านหรือเปล่า

ถ้าเห็นว่ายาวไม่อ่านก็ไม่ว่ากันจ้ะ เราอยากเล่าวีรกรรมลูกชาย ^^

พุดเดิ้ลปากเปาะ ที่บ้านก็เป็นจ้ะ ตัวเล็กกว่าเขาแต่กิ๊กเดียว เด้งยืน แล้ววิ่งไปหน้าประตูทันที จากนั้นตั้งหน้าตั้งตาเห่าแหลก ถ้าเป็นหมาวิ่งให้เห็น เขายิ่งไม่ยอม กัดตะแกรงที่กั้นรั้ว(กันเขาออก) กระชากสุดฤทธิ์ จะออกไปใส่เขาให้ได้เลย ไม่สนใจด้วยว่าตัวเองทั้งผอม ทั้งบาง กว่าเขาเยอะ เคยนะ เราใช้ตะแกรงพลาสติก สูงเท่าเขายืน เขากระโจนข้ามตาข่ายวิ่งใส่เขาเลย เรารีบออกไปจับแทบไม่ทัน ดีนะว่าตัวนั้นเป็นหมาจร ตัวใหญ่กว่าแต่ขี้ตื่นเลยจ้ำอ้าวหนีไป ตัวเล็กของเรากวดตามสุดฤทธิ์ จนมั่นใจว่าตามไม่ทัน ถึงจะวิ่งกลับไปเล่นกองทราย เรารีบอุ้มเข้าบ้านเลย จากนั้นเปลี่ยนตาข่ายเป็นเหล็กหุ้มพลาสดิก สูงเท่ารั้วอย่างไว ไม่คุ้มหากเขาออกไปแล้วเป็นอันตราย หรือได้รับบาดเจ็บ ไม่ว่าจะจากหมารุมกัด สู้เขาไม่ได้ รถเฉี่ยว เราคงใจสลายแน่นอน ...

ของผมรูปตาม ID เลยครับ พุดเดิ้ลผสมเทอร์เลีย อายุ 6 ปี เพศผู้ครับ เลี้ยงตั้งแต่ตัวเท่าชามข้าว แต่ตอนนี้เท่าน้อง ๆ กาละมังแล้วครับ ( ตอนเรียบร้อย ) ขี้อ้อน ขี้เล่น ขี้เหม็นเป็นที่หนึ่ง ขี้กลัวช่วงฝนฟ้าคะนอง ขี้เบ่งเวลาอยู่กับเจ้าของประมาณว่ากร่างไปทั่ว ( เจ้านายปกป้องให้ได้ ) ขี้หนาวอากาศเย็นเป็นนอนห่อตัวตลอด ขี้ระแวงแซงโค้งตลอดดดด ไม่รู้ล่ะ !!! เสียงอะไรผิดหูไม่ได้ ขอเห่าเอาไว้ก่อน ตามนี้จ้า !!!!

ตอนนี้เรามีหมาน้อยอยู่ ๒ ตัว จ้ะ

ดูแลอย่างดี ฉีกวัคซีนครบ เห็บหมัดเดือนเว้นเดือน

วัคซีนประจำปี เจ็บป่วยหายา หาหมอตลอด มีร้านประจำจ้ะ

พาไปทำหมันแล้วด้วย เพี่อหลีกเลี่ยงการเพิ่มประชากรจนยากดูแล

และเลี่ยงการฉีดยาคุมซึ่งจะส่งผลให้มดลูกอักเสบ หรือมะเร็งรังไข่

เลี้ยงแบบปิด ไม่ให้ออกถนน และไม่ให้หมาใหญ่กัด ทำร้าย อาบน้ำ ให้เสมอ

เลี้ยงทุกอย่างก็รักทุกอย่างจ้ะ ..

ส่วนสัตว์ที่ยากต่อการเลี้ยง หรือยากต่อการนำมาเป็นสัตว์เลี้ยง

ก็ได้แต่คิดว่าอยากเลี้ยง แต่ไม่คิดเลี้ยงจริงๆ หรอกจ้า

เพราะต้องมีการดูแลเฉพาะและใช้ทุนทรัพย์มากเกินกำลังของเราเกินไป

ปล. คำถามนี้ แค่ถามจินตนาการ ความต้องการ ความอยาก เท่านั้นจ้ะ