เสียใจกับการสูญเสียครั้งนี้ด้วยนะ ..

การจากคนที่เราไม่อยากจาก ทรมานใจมากๆ

ทั้งที่รู้ว่าคิดถึงแค่ไหน ก็ไม่อาจนำพาเขากลับมาหาเราได้

แต่ใจเจ้ากรรมยังดื้อรั้นสิ้นดี

ทางที่อยากแนะนำ หากห้วงเวลาใดที่เราคิดคำนึงถึงเขา

ให้เราพยายามหยุดหากอยู่ระหว่างที่ต้องสนใจงานตรงหน้า

แล้วหาเวลาไปทำบุญให้เขา พยายามสร้างความสุขด้วยการทำบุญให้เขา

ทุกครั้งที่เรานึกถึง ก็จะทำให้เราเปลี่ยนความรู้สึกเศร้าเป็นแรงบันดาลใจทำดีเพื่อเขา

เมื่อเราทำบุญด้วยความตั้งใจที่จะอุทิศให้เขา จะเกิดความสุข อิ่มเอมใจ

ซึ่งจะไปทดแทนความรู้สึกเศร้าลึกๆ ที่ก่อตัวขึ้นได้จ้ะ ...

เป็นกำลังใจให้นะ ... ขอให้ผ่านความรู้สึกที่ทรมานใจเช่นนี้ไปให้ได้

ถ้ามีอะไรที่เศร้า เหงา ก็มาที่นี่ .. ถ้าต้องการกำลังใจ ก็มาที่นี่

อย่างน้อยก็มีเราคนหนึ่งที่ต้องการเป็นกำลังใจให้อายนะจ๊ะ .. สู้ สู้ .. นะคนดี !!