ยอมไม่รู้ ว่าจะมีใครอีกมั๊ย .. แต่เราว่าคนเรามักมีบางเรื่องที่ยอมได้

บางเรื่องที่ยอมไม่ได้ ... แต่ถ้ามองตามหลักศาสนาแล้ว

การยอมทุกเรื่อง ทุกคน คือ ผู้ที่ไม่ยึดติดที่ตัวกู ของกู

จึงไม่มีการครอบครอง ไม่มีการหลงอีกต่อไป

เมื่อวางได้มาก ก็หลุดพ้นได้มาก ... หลายคนรู้ และพยายามทำ

แต่ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน จึงจะหลุดได้หมด ปล่อยได้หมด วางได้หมด

ส่วนเรา เราลดได้เยอะแล้วนะ .. เมื่อก่อนเป็นคนหวงของ รักของ

เดี๋ยวนี้แบ่งปันมากขึ้น ให้มากขึ้น .. เช่น เงืนทอง เมื่อก่อนเก็บเพื่อตัวเอง

ตอนหลังเก็บเพื่อส่งหลานเรียน เลยวางตัวเองไปได้มาก เดี๋ยวนี้ขอแค่พอกินพอใช้

ไม่ต้องร่ำรวย แค่มีเงินทองใช้จ่ายไม่ขาดมือ ไม่ชอบสะสมสิ่งของเกินจำเป็น

และพร้อมที่จะเสียไปได้มากขึ้น ทั้งทรัพย์สิน ข้าวของในบ้าน ให้แม่ พ่อ หลานได้หมด

ขอแค่ตอนมีชีวืตมีที่นอน ที่กิน ก็พอแล้ว .. แค่นี้ก็สุขใจแล้ว