แล้วแต่จริตคนเลย นิสัย ความชอบก็เป็นส่วนที่จะเลือกใช้แบบไหน

แบบไหนไม่ได้กะเกณฑ์อะไรเลย

แต่ใช้ชีวิตตามจริตตัวเอง

ซึ่งส่วนใหญ่ออกไปแนวใช้ให้คุ้มเสียมากกว่า

เราคือตัวเรา อดีตและอนาคตเราไม่ใช่ตัวเอง ในที่นี้หมายถึงชาติที่แล้วและชาติหน้า

เราไม่รู้เป็นใคร จำอะไรไม่ได้ ถึงแม้ว่ามันจะมีจริง แต่เราไม่รู้เรื่องอะไร

ฉะนั้นชาตินี้ก็ทำไปตามใจที่เห็นชอบเห็นควร ผู้อื่นไม่เดืออร้อน

ตายช้าตามเร็วมันอยู่ที่หมายอย่างประกอบด้วย กรรมอาจมีส่วน

คน2คนีพฤติกรรมการกินเหมือนกัน ใช้ชีวิตเหมือนกัน

แต่การตายอาจต่างกัน

เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลยชีวิต

--- ลองชั่งใจดูระหว่าง

ทำไปแล้วแต่ถ้ามันผิดพลาดบ้าง แล้วมาเสียใจที่ทำไป (น่าจะเปลี่ยนเป็น .. ตายแล้วดีใจที่ได้ทำถึงแม้จะผิดพลาดไปบ้าง)

กับ

ตายไปเสียแหละ เสียใจจังยังไม่ได้ทำเลย