ส่วนตัวแล้วคิดว่าเงื่อนไขในการใช้ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน..

คนที่ชื่นชมและเป็นแนวคิดในการดำเนินชีวิต..เลยเป็นคนที่ใกล้ตัว..

เริ่มแรกก็คือ..ปู่...พ่อ...

อย่างน้อยสองคนนี้ก็นำพาให้ครอบครัวที่ไม่ได้เลิศเลอมากมายนักให้มีชีวิตดีพอประมาณ..

ปู่จะสอนชีวิตโดยรวม...สังคม..การคบเพื่อนผูง..มิตรสหาย..

พ่อจะสอนเรื่องการเอาตัวรอด..ชีวิต..เรื่องใกล้ตัว..การทำงาน..การคบเพื่อน..

แต่ที่สำคัญที่สุด..ย่า..จะสอนเรื่องความอดทน...ว่าซักวันเราจะเจอเรื่องดีๆ...ในชีวิต.....และผ่านมันไปได้.....