ในความคิดเห็นส่วนตัว...

ได้เห็นจากดาราวัยเก๋าท่านหนึ่ง เป็นตัวอย่างแบบชัดๆ ในสังคมไทยเลย '' คุณลุงนิรุตติ์ ศิริจรรยา ''

โสด...แต่สุข คือ บทบาทที่ นิรุตติ์ ศิริจรรยา เลือกเอง.....

“ช่วงเวลาที่ได้นั่งนิ่งๆมองดาวบนฟ้าเงียบๆ เพียงลำพังที่ “ไร่ทองจันทร์” กลับนำความสุขใจมาให้เขาอย่างประหลาด

” นิรุตติ์ ศิริจรรยา หรือที่ใครต่อใครเรียกขานด้วยความเคารพว่า “อาหนิง”

ได้หลีกเร้นหนีความวุ่นวายของเมืองใหญ่ไปใช้ชีวิต ที่บ้านไร่จังหวัดจันทบุรีมากว่าห้าปีแล้ว

หลังสูญเสียคุณอรวรรณ ศิริจรรยา ภรรยาผู้เป็นที่รัก จากอุบัติเหตุเมื่อปี 2539

เขาก็เดินทางไปอยู่สหรัฐอเมริกานานถึงหกปี ก่อนจะกลับมาโลดแล่นอยู่ในวงการบันเทิงเมืองไทยอีกครั้ง

และครองตัวเป็นโสดตลอดมา....

และอีกท่าน.......

ซึ่งเป็นคุณลุงในหมู่บ้านของผมเอง ไม่ขอเอ่ยนามครับ ปัจจุบันแกเป็นผู้นำทางศาสนาของวัด หรือเรียกว่า กรรมการวัด...

แกก็สูญเสียภรรยาไปนานแล้ว ภรรยาแกเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเต้านม ตั้งแต่ปี 2540

ซึ่งแกก็อยู่ครองโสดมาตลอดจนทุกวันนี้...

แต่ก็ยังโชคดี ที่แกยังเหลือญาติพี่น้อง และลูกหลานช่วยดูแล ซึ่งไปมาหาสู่กันเสมอ...

แกเคยประกาศในงานศพภรรยาของแก เลยว่า แกจะไม่ขอแต่งงานใหม่ และจะเป็นคนรักของภรรยาแก ไปจนวันตาย

และจะรอตามภรรยาของแกไป ในอนาคต....

แต่.....สำหรับผมเอง

รักแท้ ยังไม่มา ขอดูแลรักแร้ไปก่อนล่ะกัน....

และไม่แน่ใจแล้วด้วยซ้ำไป ว่าจะยอมสละโสด และแต่งงานกับใครสักคนหรือเปล่า.???

เพราะกลายเป็นมนุษย์ Alone man ไปจนชินเสียแล้ว......