ขอตอบแบบภาครวมนะ

คือ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม จะกรณีไหนก็แล้วแต่

ถ้าเรารู้จักอโหสิกรรมให้เขา และ......ทำการขออโหสิกรรมต่อกัน และจากนั้นก็อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเขาไป

มันสามารถทำให้เขาได้รับบุญกุศลจากเราได้เรื่อยๆ ไม่มากก็น้อย

แต่มันต้องใช้เวลา ตามน้ำหนักของผลกรรมในแต่ละคน ที่ได้สร้างกรรมมา

จะยังไงก็ตาม ในเมื่อคนเราสามารถทำได้ ชีวิตจะมีความสุขมากขึ้น

ส่วนบุญบารมีที่เราต้องการนั้น มันจะมีของมันเองครับ จะมีในตัวของมันเองไปโดยปริยาย

โดยที่เราไม่ต้องไปไขว่คว้าหาที่ไหนเลย

เพราะมันคือ บุญบารมีและกุศลอันยิ่งใหญ่ จากการให้ทาน ด้วยการที่เราอโหสิกรรมให้เขาไป และจากการขออโหสิกรรมต่อกัน

ผลตามมา....ผมเชื่อว่า เจ้ากรรมนายเวร จะยอมใจอ่อน และให้อโหสิกรรมต่อกัน

สุดท้าย.....ยังไงเขาก็ต้องเกรงใจต่อกันแน่นอน เพราะในเมื่อได้อโหสิกรรมให้ต่อกันไปแล้ว...

แล้ว....จะหมดเวรกรรมต่อกัน ตัวเราเองก็จะมีบุญบารมีในตัวของเราเอง

ส่วนบารมีจะเหนือกว่าใครหรือไม่ มันไม่สามารถเทียบกันได้เลยว่า ของใครเหนือกว่า..???..

เพราะคำว่า...บุญบารมี มันเป็นสิ่งเฉพาะตน เป็นของๆตน

โดยที่แต่ละคน ได้สะสมภาวนามาในแต่ละชาติ ในแต่ละภพครับ....

ขออนุโมทนา