เพื่อนที่เอาเปรียบไม่น่ารัก

เพื่อนที่เป็นมิจฉาชีพ ไม่น่าคบ

ส่วนเพื่อนที่เอาเปรียบ เห็นตัวเองเป็นศูนย์กลาง เพื่อนต้องฟังฉัน ต้องsupport ฉัน เมื่อฉันทุกข์ธอต้องอยู่ แต่พอฉันสุขเธอไม่สำคัญ อย่างนี้เห็นบ่อย

แต่ หลังจากพบเจอรูปแบบของเพื่อนมากขึ้น เรามีคติอย่างหนึ่ง วางระยะห่างของเพื่อนแต่ละคนให้อยู่ในจุดที่เหมาะสม ไม่ใกล้จนทำให้เราเจ็บ หรือส่งผลกระทบต่อเรามากเกินไป และไม่เว้นระยะห่างจนเกินพอดี

เพื่อนก็ไม่ต่างจากสิ่งของอื่นๆ ที่เราพบเจอนั่นแหละ มีทั้งดี ไม่ดี ถูกใจ ไม่ชอบใจ ปะปนกัน

แค่เลือกคบหา ใช้จ่ายให้ดีที่สุด สิ่งไหนมองข้ามได้ก็ข้ามไป เพื่อรักษาสัมพันธภาพ ในขณะเดียวกันก็อย่าให้เสียความเป็นตัวเราก็พอ