การทำความผิดนั้นมีหลายกรณีว่าผิดส่วนตัวหรือทั่วๆไป แต่เรานะถ้าส่วนต้วเองทำผิดเช่นตื่นสายหุงข้าวไม่สุกทำงานตามหน้าที่ไม่เสร็จ(นอนดึกดูt.vฮ่าๆ)เราก็ยอมรับโดนต่อว่า ไม่เถียงและบอกว่าจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก ถ้าเป็นความผิดทั่วๆไปเช่นทำงานเป็นกลุ่มก็แบ่งความรับผิดชอบของแต่ละคนลงลายมือไว้เป็นหลักฐาน(ตัวใครตัวมัน)ใครผิดก็ว่ากันไป เพราะทุกคน ทำอะไรเกิดความผิดพลาดได้ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่หรือเล็กสำคัญมากน้อยเพียง

ใดแล้วแต่เหตุผลที่จะพูด การพูดความจริง(บางคน),บางครั้งคนฟังถ้าฟังแล้วไม่พอใจในคำพูดเราก็ไม่สบอารมณ์อีก(ทั้งๆที่พูดออกจากใจไม่โกหก) ฉนั้นคนที่ทำความผิดแต่ละคนแต่ละเรื่องมันต่างกันถ้าถามว่าทำผิดเพราะ ว่าความรักก็ดูว่ามันร้ายแรงขนาดไหน ถ้ามันไม่รุนแรงหรือร้ายแรงก็หาสาหตุและผลที่จะตามมาหาทางแก้ไข บางเรื่องบางอย่าทุกคนมีเหตุและผลเป็นของตนเองถ้าทำผิดแล้วเอาแต่เรื่องความรักมาอ้างอย่างเดียวมันก็ไม่ถูกเพราะความรักไม่ได้อยู่เหนือจิตใจ แต่จิตและใจของตัวเราเองต่างหากที่อยู่เหนือความรัก ไม่ว่าจะมีความรักแบบไหนเราก็คิดว่าความรักเป็นสิ่งที่ดีและทำให้มีชีวิตมีพลังแต่ถ้ามันทำให้ใจเป็นทุกข์ปวดร้าวถึงในใจก็ต้องตัดออกจากใจให้ว่างเปล่าจะไม่เป็นทุกข์(555)