ก็ลองดู

คนที่ทำจนเป็นนิสัย เพราะไม่กล้ายอมรับความจริง จึงต้องโกหกต่อไปทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องทางลบ เสียหน้า หรือข้อเสียของเขาไง

ตราบใดที่ไม่ยอมรับความจริง ตราบนั้นไม่เลิกโกหก

คนแบบนี้ไม่ฟังเหตุผลหรอก เราเคยใช้แทบทุกวิธี อีกอย่างคนโกหกมีหลายประเภท บางคนไม่กล้ายอมรับความจริง บางคนโกหกจนเป็นนิสัย ในที่นี้เราหมายถึงประเภทที่สอง ใช้ไม้อ่อนไม่ได้หรอก แต่ถ้าโกหกบ่อยๆคงจะรู้นะว่าจะกลายเป็นอะไร คนเราไม่เหมือนกัน แน่นอนว่าต้องใช้วิธีต่างกัน เพราะทำไปก็ไม่ได้หวังอะไร นอกจากให้เขาสำนึกสิ่งที่กำลังทำ

เราไม่ชอบคนโกหกหรอก

แต่ถ้าจับโกหก เพราะต้องการแก้เขา คุยกันตรงๆ ไม่ดีกว่าเหรอ?

ว่าทำแล้วเขาได้อะไร คนโกหก คือ คนไม่กล้ายอมรับความจริง

ถ้าหวังดีจริงๆ ต้องช่วยให้เขากล้ายอมรับความจริงดีที่สุด

เพราะถ้าเขากล้าเผชิญกับความจริงได้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องโกหก

การต้อนให้จนมุม เป็นการทำให้คนเสียหน้า ไม่ใช่การแก้ไข แต่เป็นการสร้างเกราะให้เขา

เมื่อไม่ต้องการเสียหน้าก็ต้องปากแข็ง และแถไปให้ได้ เราว่า สุดท้ายแก้อะไรไม่ได้

จับเพราะห่วง อยากให้เขาสำนึกได้ ไม่มีความคิดที่อยากจะสร้างศัตรูเลย มิตรเราก็อยากมีนะ แต่อยากได้มิตรที่ดี เพราะการโกหกเป็นเรื่องที่ร้ายแรงสำหรับเรา งั้นขอถามกลับนะ ว่าชอบคนโกหกหรือเปล่า

จับโกหกแล้วได้อะไร แก้เขาได้เหรอ ..คำตอบ คือ ไม่ได้

ที่ได้มา คือ ความไม่พอใจ ความโกรธ เกลียดกัน

มีมิตรดีกว่ามีศัตรูนร้าาาา

ไม่ได้ชอบแกล้งนะ แต่จริงจัง ไม่ชอบคนโกหก

คนชอบแกล้ง

ถ้าทำเป็นรู้ทันไม่เวิร์ค เราชอบต้อนให้จนมุม จะได้เข็ด ยิ่งเป็นคนใกล้ตัวด้วย ยิ่งไม่อยากปล่อยไป เดี๋ยวจะหนักไปเรื่อย

ศัตรูไม่จำเป็นต้องสร้าง ไม่รู้มาจากไหนบ้าง เราก็ทำตัวธรรมดานะ แต่ไม่สนหรอก คนที่ยอมรับความจริงไม่ได้...คงไม่ใช่คน