ถ้าคุณคุยกับใครสักคน

รักต้องมีสติ เมื่อรู้ว่าเรารักเขา เราจะเจ็บ

ถ้าเขารักเรา เราไม่ต้องพยายามมาก เขาจะพยายามหาทุกวิถีทางให้มาเจอ มาคุย มาคบ มารักกับเราค่ะ

ถ้าคนที่คิดจะร่วมชีวิตกันแม้เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เค้าก็จะใส่ใจ งานเยอะแค่ไหนก็ต้องมีเวลาหรือโอกาสมาหา

ได้โทรศัพท์คุยกันไหมคะ หรือว่าไม่โทรไม่อะไรเลย เราเป็นฝ่ายเริ่มก่อนตลอดหรือเปล่าคะ

ในความคิดเราคือถ้าเรายังรักเขาก็ให้โอกาสเขาอีกซักหน่อย เขาอาจจะงานยุ่ง จริง ๆ ก็ได้ แต่ถ้าอะไร ๆ มันไม่ดีขึ้น ก็ควรจะมองหาตัวเลือกอื่นเผื่อไว้ค่ะ

เขาอาจเป็นคนบ้างาน ทุ่มเทจนความสำคัญของสิ่งอื่นไม่มีความหมาย แม้กระทั่งคนรอบกาย อีกประเด็น อาจรักคุณยังไม่มากพอ งานจึงยังมีความสำคัญเป็นอันดับหนึ่งอยู่นั่นเอง

ถ้าเป็นเรา เราอาจไม่เลิกเด็ดขาด ประมาณว่า มาก็มา ไม่มาก็ไม่มา ไม่ให้ความสำคัญต่อเขาเท่าเดิม พยายามตัดใจไปทีละนิด และเปิดใจสำหรับคนอื่น ที่มีท่าทีมาชอบเราอยู่ด้วยให้มากขึ้น ว่าเขาเป็นคนดี และพอดีกับเรามากกว่าคนที่มีอยู่หรือไม่

แล้วได้โทรคุยกับเขาบ้างไหมครับ / ความรู้สึกที่เขามีต่อคุณหรือที่คุณมีต่อเขาต่างกันไหมครับ / การเอาใจใส่กันและกันยังดีอยู่หรือเปล่า / บางทีการให้ความหวังก็ทำให้อีกฝ่ายเป็นทุกข์ ยิ่งหวังมาก ยิ่งเป็นทุกข์มาก ยังไงถ้าไม่ดีขึ้น ก็ต้องลองคุยกับเขาตรงๆไปเลยครับ ว่าตกลงทุกวันนี้เราอยู่ในสถานะอะไรกันแน่ เพื่อความชัดเจน จะได้ไม่หวังลมๆแล้งๆ เมื่อชัดเจนแล้ว คุณจะได้เลือกถูกว่าควรทำอย่างไรต่อไป

อาจเป็นเพราะตัวคุณเองยังไม่มีพลังดึงดูดเค้าถึงระดับ

แต่ ....

สุดท้ายแล้ว มันก็แค่ข้ออ้างเพื่อให้ดูดีขึ้นมา

คนเราจะบ้างานอะไรแบบตลอดเวลา ไม่มีเวลาหยุดพักบ้างเลยเหรอ.???

และสำหรับผมก็คือ ปล่อยไปตามเวรตามกรรมเลย จะมาเรียกร้องกันไป ก็ทีแต่จะทะเลาะกันไปเปล่าๆ

หากคนเราจะรักกันจริง ถึงยังไงก็ต้องหาทาง หาเวลา มาพบเจอกันแน่นอน....

และค่อยๆตีตัวออกห่าง ให้เขารู้สึกตัวซะเอง.....