แร๊งงงงงงงส์ ..!!!

คงคิดว่าลูกเป็นฝรั่งกลับชาติมาเกิดมั๊งพี่

มัชอ่องหนึ่งที่เราเคยเป็นสมาชิกเหนียวแน่น

เพราะคิดว่าคนสร้าง คนเขียนบทละคร

ล้วนสร้างสรรค์มาจากสมองตนเองล้วนๆ

จึงได้ดูละครที่ไม่ใช้สร้างแล้วสร้สงอีก

แต่พักหลังละครแนวแย่งสามี

แย่งภรรยาเยอะมาก

ฉากเลิฟซีนแบบเร่าร้อนเยอะขึ้น

จนหวั่นเด็กดูแล้วอยากทำตามจังเลย

แต่ผู้ปกครองยุคนี้อะไรๆ

ก็มักโยนแทปเลต มือถือ

ให้เด็กกดูหรือเล่นเองตั้งแต่ยังไม่พูดเลยด้วยซ้ำ

แทนที่จะดูกับเด็กเพื่อแนะนำขณะชมสื่อ...ว่ามั๊ย

ในบางวัยการอธิบายให้เด็กเข้าใจนั้นยาก

จึงสมควรใช้วิธีสอนให้กลัว หรือรังเกียจ

หรือปิดหู ปิดตา จนกว่าจะผ่านมาสู่อีกวัย

ที่เข้าใจเหตุ และผล จึงให้เริ่มดูได้

แต่อยู่ในขอบเขตที่ผู้ปกครองอยู่ด้วย

เพื่ออธิบาย ชี้ถูกผิด เหมาะสมหรือไม่เหมาะสม

ค่อยๆ ปลูกฝังตามช่วงวัย

ก็สามารถสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกน้อย

เติบโตอย่างมั่งคง สมบูรณ์ต่อไป

ขอบคุณแทนลูกๆ ที่มีผู้ปกครองเลือกสิ่งดีๆ

ให้คนในครอบครัว

แต่ผู้ปกครองสมัยนี้

ก็มักปล่อยปละละเลยความใกล้ชิดลูกหลาน

ให้ลูกหลานอยู่ตามลำพังมากเกินไป

ด้วยวัยที่อยากรู้ ย่อมแสวงหามาดู

เมื่อดูแล้ว ก็อยากลองด้วยตัวเอง

โดยขาดผู้ปกครองให้คำแนะนำ

เนอะ...

เหมือนทำได้แค่ปรับตัว

ให้ยอมรับสิ่งที่เปลี่ยนไปให้ได้

ทั้งเรื่องบวกและลบ

กรณีปล่อยวาง ไม่ได้หมายความว่ายอมรับในสิ่งนั้นๆ

แต่หมายถึง อย่าไปใส่ใจ สนใจ ติดตามมัน เพราะถ้า

ไม่มีคนสนใจ ติดตาม มันก็จะหมดไปเอง ทุกวันนี้

คนชอบกดติดตาม พวกสิ่งเหล่านี้มาก จนเป้นกระแส

เรียนแบบกัน ทีนี้เรารู้ว่ามันเกิดจากการเรียนแบบ เพราะ

มีคนสนใจ เราต้องไม่ให้บุคคลที่เรารัก อย่าไปสนใจมัน

ขอบคุณครับ

อ่อจ้ะ เหมือนมีแค่เส้นบางๆ

ระหว่าง ไม่ใส่ใจ กับ ปลงตก เนอะ