คืนค่ำยามฝนโปรยปราย........

วันฝนพรำ...แล้วยืนริมหน้าต่างเงียบๆ คนเดียว

บรรยากาศแบบ ที่หยุด นิ่ง และ สงบแหละ

ดึงจิตใต้สำนึก ความรู้สึกลึกๆ

ยามฝนตก ใจคนมีสุข ก็สนุก

ใจคนทุกข์ ก็หดหู่

ผมไม่มีใครให้คิดถึงคงได้แต่นอนหนาวใจหนาวกายภายใต้ผ้าห่มนอนครับ

บรรยากาศมันพาไป ...อ่ะค่ะ

ฟินๆๆๆๆ ......

ผมนึกถึงที่นอนอย่างเดียวเลยครับ ๕๕๕ ส่วนบรรยากาศแบบใดที่กระตุ้นความรู้สึกส่วนลึกของมนุษย์ได้ดี

ก็น่าจะเป็น บรรยากาศชวนเพลี่ยงพล้ำ น่ะสิครับ อิอิ

เคยอ่านบทความหนึ่งซึ่งจำที่มาไม่ได้แล้ว เค้าบอกว่าความทรงจำของมนุษย์ถูกกระตุ้นโดยปัจจัยต่างกัน บางคน ก็นึกถึงตามสภาพอากาศ บางคนได้ยินเสียงเพลงก็ทำให้นึกถึง บางคนอาจจะเป็นกลิ่น ฯลฯ

โดยส่วนตัวหน้าหนาวจะนึกถึงเทศกาลคริสต์มาส+ปีใหม่ การตกแต่งต้นสน ทั้งที่เป็นคนพุทธ แต่เรียน รร.คริสต์ตั้งแต่เด็ก พออากาศแล้วจะนึกถึง ทำให้รู้สึกมีความสุขแบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ

แล้วก็จะมีเสียงริงโทนโทรศัพท์ที่จะทำให้นึกถึงโรงพยาบาล เพราะตอนที่ป่วยหนักใช้ริงโทนเสียงนั้น พอออกจาก รพ.อยากจะเอามืออุดหูทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเลยค่ะ โชคดีที่ตอนนี้ไม่ค่อยมีใครใช้เสียงริงโทนแบบนั้นกันเท่าไหร่แล้ว ^ ^

แต่กับบรรยากาศฝนตก ...... ก็ยังไม่เคยมีความหลังกับฝนค่ะ ^ ^

พอดีไม่ชอบเล่นมิวสิควีดีโอซะด้วยสิ !!! เลยไม่รับรู้อารมณ์แบบนี้ ฝนตกทีไรอยากเลื้อยเข้าไปซุกที่ผ้าห่มตลอด ( เพราะอากาศมันเย็นสบายยยยยดี ) ผมจะชอบอารมณ์ช่วงเทศกาลครับ อย่างเช่นคริสมาสต์หรือปีใหม่ได้ยินเสียงเพลง จุงกะเบน จุงกะเบน เป็นของเก่านมนาน หรือ สวัสดีปีใหม่แล้ว อะไรประมาณนี้ มันทำให้อารมณ์ของเราคล้อยตามไปกับบรรยากาศและเสียงเพลงครับ

มะคืนฟ้าแรงไปหน่อยนะ อิอิ ชอบเพลงของคุณมากเลย มีอีกเพลงที่ชอบ ค่ะ

จริงฝนตก คงชอบนอนฟังเพลง ถ้าฟ้าไม่แรงมากนะ บรรยากาศน่านอนมาก อิอิ