คุณใช้อะไรตัดสินว่าสิ่งไหนทำได้หรือสิ่งไหนทำไม่ได้?

ใช้ สามัญสำนึก คุณธรรม จิตสำนึก

โชคดีพ่อแม่สอนมาดี สอนให้รู้ชั่วดี แต่ให้ทำดี

ขนาดสอนดี พอไปเจอสังคมจริงๆ บางทีก็หลงทำตามคนหมู่มากไปอย่างผิดๆ

ถ้าเชิงการงาน การเรียน ใช้การประเมินตัวเอง ทั้งความรู้ ความสามารถ และความกล้า หลายครั้งเรายังไม่รู้อนาคตหรือสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้า แม้มีประสบการณ์น้อยหรือไม่มีเลย แต่การหาข้อมูลประกอบใจที่แน่วแน่ เด็ดเดี่ยว กล้าได้กล้าเสียก็ทำให้เราเลือกก้าวเท้าไปข้างหน้าเสียแล้ว ไปข้างหน้าด้วยความใคร่รู้ และต้องการเรียนรู้ด้วยตนเอง ความต้องการประสบการณ์ตรง แม้หลายครั้งไปแล้วทุกข์ หนทางไม่ราบเรียบ พบกับความเศร้าใจ แต่ไม่เคยเสียดายที่ได้ตัดสินใจ

แต่ถ้าเป็นเรื่องเชิงนามธรรม ดีเลว เหมาะสม ไม่เหมาะสมที่จะทำ เราจะใช้คุณธรรมและจิตสำนึกในใจที่เกิดจากการอบรมบ่มนิสัย ปลูกฝัง มาตั้งแต่เด็กทั้งพ่อแม่ ครูอาจารย์ และศาสนามาเป็นตัววิเคราะห์ก่อนตัดสินใจ บนพื้นฐานที่ว่า"ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้ตัวเองและผู้อื่นเดือดร้อน เบียดเบียนคนอื่นให้น้อยที่สุด"

สมองค่ะ คำนวณออกมาและลองทำดู

คิดว่าตัวเองทำได้ทุกอย่างนะคะ ถ้าอยากทำ แต่ถ้าต้องฝืนก็ทำได้ แต่จะออกมาไม่ดี