ความสุขของคนเรานั้นต่างกัน...

ความสุข อยู่กับทุกอย่าง ทุกที่ที่ทำให้ใจสบาย

ไม่ว่าจะอยู่ตามลำพัง หรือรายล้อมไปด้วยผู้คน

จะต่างสุข หรือต่างที่ มิใช่เรื่อง

จะคิดเปลือง สมองไป ก็ไร้ผล

สุขนั้นต่าง ที่ความคิด ของจิตคน

อย่าได้สน ในความต่าง ช่างหัวมัน

ความสุขคือความทรงจำที่ไม่มีวันที่สิ้นสุข

ความสุข คือ อะไรที่ใจบอกว่า ทำต่อไป มันดี

ที่ว่ามา หนูชอบหมด

เมื่อกี้รถติดยังมีควาสุขได้เลย...เหอะๆๆ..ขึ้นอยู่กับจิตใจเรามากกว่า..

ความสุขหาได้ง่ายๆใกล้ๆตัว...

ความสุขของเราคือ...

เห็นทุกชีวิตมีความสุข

หมายถึงทุกชีวิตจะไม่

มีการเบียดเบียนกันครับ..

เรื่องของความสุขทุกคนย่อมไฝ่หาด้วยกันทั้งนั้น

สำหรับผมไม่ยอมเอาความเครียดเข้ามาครองครอง

หากพอมีอยู่บ้างผมจะหาเหตุผลเพื่อปล่อยวาง

เท่านี้ผมก็มีความสุขพอสมควรแก่อัตภาพแล้วครับ

แหม! ขอบคุณที่ชอบข้อเขียนที่เวิ่นเว้อของดิฉันค่ะ เกรงใจจัง 55

จากคำสอนที่ผมได้เรียนรู้มาและรับไว้ในชีวิต ผมเข้าใจว่า ความสุขที่แท้ มิได้มาจากสิ่งแวดล้อมภายนอกกาย แต่เกิดจากภายในจิตใจที่ได้สัมผัสกับความจริงบางอย่าง ซึ่งนำความสันติ + สุข + พลังใจ + เข็มทิศ พร้อมกันไป แม้ว่ารอบๆกายจะมีสภาพการณ์ที่ปั่นป่วน พบกับอุปสรรค ประสพความล้มเหลวหรือความสำเร็จ มีเงินใช้หรือขัดสน สมหวังหรือผิดหวัง ผมก็ไม่ต้องเป็นกังวลต่อสิ่งใดเลยในชีวิต เพราะผมรู้จักพระผู้ทรงเป็นนามธรรม ผู้ทรงสำแดงพระองค์เองให้มนุษย์ทุกคนที่ต้องการความจริง เข้าถึงความจริงได้ ผมทำดีมิใช่เพื่อจะได้ไปสวรรค์ หรือเพราะผมเป็นคนชอบธรรมด้วยพฤติกรรมของผมเอง แต่เป็นผลแห่งของประทานให้แก่ทุกคนที่มีใจศรัทธา ในคำสัญญาที่พระผู้เสด็จมาบังเกิดเป็นรูปธรรมเป็นมนุษย์เหมือนเราทุกคน พระองค์นั้นคือพระศรีอารยเมตไตยที่พระธรรมครั้งโบราณได้กล่าวถึง (ใครรับได้ก็รับเอาเถิด) นี่คือสันติสุขพลังใจเข็มทิศที่ผมมีอยู่ในวิญญาณจิต สำแดงด้วยรูปธรรมในอดีตให้ประจักษ์แก่มนุษย์ที่แสวงหาความจริง และยังคงสำแดงตลอดไปในภาชนะต่างๆของพระองค์จนกว่าจะสิ้นโลก นี่คือความสันติสุขของผม ครับผม