จากคำพูดของเพื่อนทีได้เจอกันเมื่อวันที่ 16 ในเมกะบางนา “ถ้าใครอายุ 35 แล้วยังไม่รวย ต้องโทษตัวเอง”ทำให้ผมได้รู้จักคนที่ยิ่งใหญ่

ไม่มีพื้นที่ให้กับคนอ่อนแอครับ แต่โลกเราไม่มีใครใจร้ายขนาดนั้นไปได้ตลอดหรอกครับ

ผมเชื่อว่า หากเราทำความดีคงมีซักวันที่โชคจะเข้าข้างเราบ้างนะครับ

ทุกอย่างที่กล่าวมา เจอกับตัวมาเกือบทุกข้อ เว้นตอนอายุ35 มันยังมาไม่ถึง แต่พอมโนได้ว่า ก้อคงเส้นคงวากับปัจจัยที่ไม่พอแน่ๆ คงไม่รวย และสุดท้ายชินชากับการที่เป็นคนไม่น่าสงสาร ในสายตาของใครหลายคน มาตลอด จริงๆไม่แคร์นะว่าใครจะสงสารหรือไม่ ใจจริงไม่ชอบให้ใครมาสงสารเราหรอก ทั้งชีวิตนี้เราสงสารตัวเองมันก้อแย่พอล่ะ เห้อ เศร้า

โลกไม่มีที่ให้คนอ่อนแอยืนค่ะ

เรากลัวจนค่ะ คนที่ไม่เหลืออะไรเลยอย่างเรา

ต้องทำมาหากิน ประหยัดค่ะ ความสุขในชีวิตก็ต้องมี

เราว่า ทุกคนทำได้ อยู่ที่จะทำแบบไหน

แต่น้ำใจคนยังมีแน่ค่ะ

เกือบทุกอย่างเลย ผ่านมาเกือบหมดแระ