ถ้าคุณทำบางอย่างล้มเหลวหรือไม่ประสบความสำเร็จ คุณจะทำอย่างไร?

จะลองพยายาม ทำ และหาทางแก้ให้ถึงที่สุด

ถ้าไม่ได้ ก็จะถอดใจ ก่อนถอดใจก็ตามป้ายกำกับแหละ

ต้องมีหวังเล็กๆในใจ แต่ไม่ได้มีความหมายอะไรมากมาย

และไม่รู้วันไหนนะ อาจกลับมาลองทำมันใหม่ก็ได้

แต่บางอย่าง ถ้าล้มเหลวแล้ว

นี่ก็ไม่กลับมาทำอีกนะ เหนื่อยเปล่า หรือแค่รู้สึกไม่สนุก ก็เลิกทำ

ยกเว้น เป็นหน้าที่ จะพยายาม พยายาม หาข้อบกพร่อง และอุดรอยรั่วนั้น

ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ค่ะ

...ตั้งใจ >>> พยายามทำ หรือหาวิธีแนวทาง ให้ประสบผลสำเร็จให้ได้ค่ะ ...

ก่อนอื่น... ต้องมองให้ถึงธรรมดาของโลกใบนี้ก่อนครับ

ว่า.. การล้มเหลว ไม่ประสบความสำเร็จ หรือการผิดหวังในเรื่องใดๆ เป็นสิ่งปกติที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา บางเรื่องอาจเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยจนเราไม่ได้นำมาคิด แต่ยังไงก็ยังถือว่าล้มเหลวอยู่ดี เช่น การเดินไปสั่งก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น แต่บังเอิญลูกชิ้นหมด อะไรทำนองนี้ครับ ...มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ซึ่งถ้าหารเราๆเข้าใจในธรรมชาติของมันแล้ว จะสามารถดำเนินชีวิตไปบนโลกเบี้ยวๆใบนี้ได้นานแสนนานเลยครับ ^^

พยายามต่อไปจนกว่าจะหมดเวลาครับ..หรือมีสิ่งอื่นที่ต้องจัดการอย่างรวดเร็วก่อน...

แล้วค่อยกลับมาทำสิ่งนั้นให้ลุล่วง..ยกเว้น..มันไม่เกิดประโยชน์ใดๆที่จะพยายามต่อไปอีก...

เช่น..สอนปลาให้ปีนต้นไม้..

..."ความพยายามอยู่ที่ไหน...ความพยายามอยู่ที่นั่น"...

ผมก็จะพยายามทำมันให้เป็นจริงครับ

การที่จะประสบความสำเร็จได้นั้น มันไม่มีอะไรได้มาง่ายๆหรอกครับ บางอย่างต้องแรกกับ น้ำตา ความผิดผลาด การสูญเสียอะไรบ้างอย่างเพื่อแรกตวามสำเร็จครับ

ตอนนี้เราทุกคนยังมีชีวิต ลองทำมันให้สุดๆดูครับ "ความสำเร็จรอพวกเราทุกคนอยู่" ถ้าท้อก็ลุก ถ้าบุก ก็สู้นร้า....

หลายคนน่ะครับ น่าเสียดายมาก เจอความผิดพลาดนิดๆหน่อย ถอดใจซ่ะแล้ว ทั้งๆที่ความสำเร็จมันอยู่ข้างหน้านี้เอง

เมื่อถอด = หมดโอกาสที่จะได้รับความสำเร็จ

๑เริ่มใหม่ได้....ถ้าหัวใจ"ไม่ยอมแพ้"๑

จงมองความท้าทายให้เป็นเรื่องสนุกสิครับ โอกาสสำเร็จสูงน่ะ

ทำใหม่ค่ะ ทำให้เสร็จ ให้สำเร็จ

เรียนรู้ความผิดพลาด เพื่อไม่ให้ก่อซ้ำอีกครั้ง

จากนั้นจึงเริ่มต้นใหม่ ค่อยๆเป็นค่อยไป ไม่พลีพลามครับ แล้วจะดีเอง

ก่อนอื่น คงขอเวลานอยด์ เวลาเศร้า ...แพ๊รบนุงก่อน....

จากนั้น ก็มานั่งทบทวนสิ่งที่เราทำแล้วล้มเหลวทีละเปราะ ทีละส่วน ว่ามาจากส่วนไหน

สิ่งไหนที่พลาด ไม่ว่ามาจากการตัดสินใจพลาด ความรู้ไม่พอ หรือขาดตกบกพร่องตรงไหน

แก้ไขได้หรือไม่ เป็นสิ่งที่ควบคุมได้หรือเกิดจากสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ อย่างไร

แล้วหาทางแก้ไข ว่าสามารถทำสิ่งใดได้บ้าง แก้ตรงไหนได้บ้าง

วิธีไหนที่จะอุดช่องว่าง หรือเติมเต็มความรู้ ความคิด ทุกสิ่งอย่างที่จะเป็นทางแก้ไข

สุดท้าย ลงมือใหม่ ซ่อมความล้มเหลว พยายามจนสุดทาง จนหมดเวลาที่จะทำ

ด้วยความหวังว่าจะหยุดความล้มเหลวให้ได้

หากแก้ไข หรือเยียวยาไม่ได้จริงๆ ก็ต้องเก็บเป็นบทเรียน เป็นประสบการณ์ตรง

แล้วเอาทางแก้ไข ที่ได้มาจากกระบวนการคิดเหล่านั้น มาเป็นเครื่องมือในการป้องกันการล้มเหลวครั้งที่สอง

สิ่งแรกที่ต้องทำคือคิด ....

เราพยายามทำแล้วดีที่สุดแล้วใช่ไหม

ถ้าเราทำแล้ว แต่ผลรับที่ได้มาไม่ได้ดั่งใจหวังไว้ เราอาจล้มเหลวในสิ่งที่เรากำลังทำ

ก็กลับมาอยู่กับตัวเองก่อน แล้วก็ค่อยคิดว่า ที่เราทำดีที่สุดแล้ว ก็จะพยายามทำต่อไป

แต่จะไม่คาดหวังอะไรแล้ว ประสบความสำเร็จ หรือไม่ ไม่ใช่สิ่งสำคัญในชีวิตเราหรอก

สำคัญที่ว่า เราพอใจในสิ่งที่เราทำทุกวันนี้หรือไม่ ถ้ายังก็คงต้องพยายามต่อไป

แม้จะไม่ประสบความสำเร็จในสายตาคนอื่น แต่เราสามารถ ใช้ชีวิตไปได้ ดำเนินต่อไปได้

เราคิดว่าไม่มีใคร ล้มเหลวในชีวิตหรอก เพียงแต่ว่า เราปล่อยวางมันได้เท่านั้นเอง