คุณกล้าในการแสดงความรักแค่ไหน?

ได้สิ...แสดงผ่านคำพูด แววตา ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แบ่งปัน ความอ่อนโยน ความเมตตาปรานี

ส่วนแสดงทางกายตามกาลเทศะ จ้า

ว่าใคร..หรือว่าเก็บอะไรหรือป่าวน้ออออ...

ใครๆเค้าก็แสดงความรักกันทั้งนั้นแหละ..

ยกเว้นคนมีปม...กับยังไม่มีอารมณ์..มันต้องบิ้วก่อนเซ่...

ไม่กล้า ขนาดคนในครอบครัวเองก็ยังไม่กล้าแสดงออก อาย..

ก็จะแบบว่า รักนะ แต่ไม่แสดงออกรัยงี้

การแสดงความรัก คือการห่วงใยดูแล พูดสิ่งดีดี ทำดีดีให้แก่กัน ไม่ต้องแสดงความรักแบบกอดก็ได้

สื่อในความรักมาหลายๆ อย่าง ที่สำคัญการพูดการถาม สุขภาพ ห่วงใย การกินอยู่ก็น่าจะเพียงพอแล้วนะ

ก็แค่จับมือกอดหอมบ้าง นอกจากนั้นค่อยไปเล่นในสวน 555

ลุงกล้ากอดป้า กอดพ่อแม่ กอดลูกสาวลุง

กอดหมา กอดแมว แต่ลุงไม่กล้ากอดต้นไม่้ ใบหญ้านะ อิอิ

สำหรับคำถามลุงตอบให้นะข้อนี้ ตามความคิดของลุง

ที่หลานอาย เพราะหลานไม่มีคำว่า believe in yourself เชื่อมั่นในตัวท่านหลานเอง

อย่ากลัวที่จะแสดงความรัก เชื่อมั่นในสิ่งที่หลานทำ เชื่อมั่นในความรัก

อย่ากลัวว่าหากแสดงความรักไป หรือบอกรักใครไปแล้วเขาจะไม่รักเรา

อย่าอายที่จะพูดออกไป หรือแสดงถึงว่าเรารักเค้า

ไม่นั้นเราอาจจะเสียคนที่เรารักหรือสิ่งที่เรารักไป เพราะเค้าไม่รู้ว่าเรารักเค้า

พ่อแม่บางคนพูดบอกรักหรือพูดแสดงความห่วงใยต่อลูกไม่เป็น

ก็ไม่ใช่ท่านไม่รักเรา คนไทยส่วนมากจะอายที่จะพูดสิ่งนี้ ไม่เหมือนฝรั่ง

ส่วนฝรั่งก็เกินไปหน่อย แต่ก็ยังดีที่อีกฝ่ายหนึ่งได้รับรู้ว่า คนๆ นี้รักเรา

รักคือการให้ไป และไม่หวังว่าจะได้กลับมา 100%

จะได้กลับมาบ้างหรือไม่ได้เลยก็อย่าไปกังวล

ขอให้กล้าและไม่เขินอายที่จะแสดงออก

ไม่กล้าแสดงออกแค่เรืองรัก ลองมองไปหลายๆ เรือง ว่าเรืองไหนบ้างที่เราไม่กล้า

เรากล้าไหม เวลาไปติดต่องานที่ไม่ใช่หน่วยงานของเรา

เรากล้าขึ้นเวทีไหมที่มีคนแปลกหน้ามองเรา

เรากล้าไหมที่เวลาไปสัมมนาแล้วพูดต่อหน้าคนเยอะๆ

หากเราฝึกตัวเองให้กล้า ให้เชื่อมั่นตัวเอง

ชาติไทยเจริญ เอ้ย ไม่ใช่ ประตูแห่งผู้กล้าก็จะเปิดรอหลานอยู่ตลอดเวลา

เมื่อจะทำอะไร ก็จะกล้าทำ ไมต้องอายอะไรอีกต่อไป

เมื่อมีความมั่นใจ มีความกล้า ทำอะไรก็จะสำเร็จโดยง่ายนะท่านหลาน

แสดงอะไร ให้มันอยู่ คู่ในกรอบ

ถึงจะชอบ ก็สมควร ทวนอีกครั้ง

หากทำไป เพราะใจเผลอ เจอพลาดพลั้ง

ต้องมานั่ง เศร้าเสียใจ เพราะใครทำ

ไม่เลยที่บ้านกอดกัน หอมกันตลอด

ตอนเด็กๆ นอนหนุนตักแม่ทุกที่ แม่กับพ่อเดินจูงมือเราทุกครั้ง

พอโตเขาไม่จูงมือแต่เราก็ติดเดินควงแขน เหมือนกัน

ชอบนั่งอิง จนแม่บ่นว่าไม่มีกระดูกหรือไง ก็ฮาๆ ขำๆ กันไป

ตอนนี้ไม่ค่อยได้ทำอย่างนั้นแล้ว ไม่ใช่เพราะอาย

แต่เพราะอยู่คนละที่ต่างหาก

แต่เราติดนะ ติดหอมแก้ม รู้สึกดี ชอบที่จะทำอยู่ แม้ไม่มีโอกาสได้ทำมากนักก็ตาม

มากอดหน่อยน้องพราย

เราชอบกอดตายาย

กอดแม่ กอดต้นไม้

กอดน้องไม่ได้ มันถีบ

ยกเว้น พ่อ และ ผช อิอิ ไม่ชอบ

กอดใครก็ได้ที่เราสนิทใจ

กับยาย กับน้า กัลคนในครอบครัว กอด จูบได้ตลอด ยกเว้นแม่ แม่ไม่ให้กอด

ส่วนกับ "แฟน" กอดได้แบบเปิดเผย แม้อยู่ในที่สาธารณะ เดินโอบเอวกัน จับมือกัน อบอุ่นดีค่ะ แสดงให้เห็นถึงการเอาใจใส่ของอีกฝ่ายไม่ใช่เดินไปหน้าลิ่วๆ แล้วไปหยุดรออยู่ที่ปลายทาง เจอแบบนี้ไมาไหวนะคะ่

สำหรับผม

ถ้าเป็นบุพการี บอกรักทุกวัน กอดทุกวัน หอมแก้มทุกวัน เพราะเป็นสิ่งที่ควรเคารพบูชามากที่สุด

แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่บุพการี อย่างแฟน ขอบอกได้เลย ไม่แล้วล่ะครับ

เพราะเธอได้ตายไปจากชีวิตผมไปนานแล้ว มันเป็นแค่อดีต สำหรับการแสดงความรักระหว่าง คนเป็นแฟน.........

เอิ่ม ไม่รุ้สิ เค้าอายยังไงไม่รุ้อะ