ไม่มีใครไม่เคย"สูญเสีย"

หากการสูญเสียใดก็ไม่เป็นทุกข์เท่าการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก

ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่า

การสูญเสียจะมาเคาะประตูเรียกหาเมื่อใด

ถึงแม้ว่าจะได้ทำใจ แต่เมื่อการสูญกรายใกล้ ความทุกข์ใจก็ท่วมท้นอยู่ดี

หากวันนี้...ยังมีโอกาสได้อยู่เคียงข้างบุคคลอันเป็นที่รัก

หากวันนี้...การสูญเสียยังไม่มาพรากบุคคลอันเป็นที่รักจากไป

ควรหรือที่จะละเลยบุคคลเหล่านั้น เพียงคำว่า "เดี๋ยว..."

คำเพียงสั้นๆ คำเดียวหากมาเมื่อสายเกินไป

จะเรียกร้องอะไรไม่ได้อีกเลยแม้ครึ่งคำ...

หากรักใคร...

บอกให้เขารับรู้

แสดงออกให้เขาเห็น

เพราะชีวิตนี้สั้นนัก

คุณไม่มีทางรู้หรอกว่า

การสูญเสียจะมาเยี่ยมเยือนเมื่อใด

อย่าลืมบอกรักแม่นะ ไม่ต้องแค่วันแม่หรอกนะ บอกก่อนท่านจะจากเราไปด้วยนะ