ฉันเจอกับแอ่งน้ำเล็กๆ
ที่ส่งยิ้มมาให้ฉันแล้วบอกฉันว่า
"ถ้าไม่พร้อมที่จะเชิดหน้าแล้วมองฟ้า
ก็มองมาที่ฉันก่อนก็ได้นะ
ฉันอาจไม่ใช่แม่น้ำกว้างใหญ่
ที่ทำให้เธอเห็นฟ้าได้กว้างไกล
แต่อย่างน้อย ก็อยากให้เธอสบายใจ
ที่ได้มองเห็นฟ้าเล็กๆจากมุมใกล้ๆจากฉันเอง
ไม่สบายใจอะไร
ระบายทิ้งไว้ให้แห้งไปกับฉันนะ
แต่เธอแค่สัญญาอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม?
แอ่งน้ำถาม
สัญญาอะไร ไม่ให้ฉันลืมเธอใช่ไหม
ฉันถามกลับ
แอ่งน้ำส่ายหน้าแล้วตอบว่า
"ไม่ใช่หรอก ถ้าเธอสบายใจ
จะลืมฉันก็ได้ แต่สัญญาได้ไหม
เมื่อเธอสบายใจเธอจะกล้ามองฟ้าที่กว้างใหญ่
โดยไม่ได้สะท้อนกับสิ่งใดและสัญญาด้วยว่า
เธอจะรักตัวเองให้มากกว่าเดิม"
ฉันได้แต่ยิ้มเป็นคำตอบบอกแอ่งน้ำไป
ด้วยความสบายใจที่เกิดขึ้นมาแบบไม่ทันตั้งตัว
ปล.วันนี้คิ้วขอเป็นแอ่งน้ำนั้นได้ไหม
มีอะไรไม่สบายใจบอกใครไม่ได้ ให้ระบายออกมา แต่อย่าลืมสัญญานะ