(ติดตามนิทานก่อนนอนได้ทุกคืนวันอาทิตย์)
==========================================
ชายผู้หนึ่งได้เสียชีวิตลง ในตอนที่เขารู้สึกตัวว่าได้ตายไปแล้ว
เขาก็เห็นเทพองค์หนึ่งเดินถือกระเป๋าเข้ามาหาเขา แล้วพระองค์
ได้เอ่ยขึ้นว่า
เทพ : เรียบร้อยแล้วหนุ่มน้อย ถึงเวลาไปแล้ว!
ชายหนุ่ม : ทำไมเร็วนักละครับ? ผมยังมีเรื่องราวที่ต้องทำอีก
มากมาย....
เทพ : ขอโทษด้วย เวลาของเธอหมดแล้ว!
ชายหนุ่ม : ในกระเป๋าของท่านคืออะไรครับ?
เทพ : นี่คือของๆเธอ!
ชายหนุ่ม : ของๆผม! คืออะไรครับ? เป็นทรัพย์สิน เสื้อผ้า หรือ
ว่าเงินครับ?
เทพ : สิ่งที่เธอพูดมา มันไม่ใช่ของเธอตั้งแต่แรกแล้วหนุ่มเอ๋ย
นั่นมันเป็นสมบัติของในโลก!
ชายหนุ่ม : ถ้าอย่างนั้นมันก็คงเป็นความทรงจำของผมสินะ!
เทพ : ความทรงจำเป็นสมบัติของกาลเวลา
ชายหนุ่ม : ถ้าอย่างนั้นคงเป็นความสามารถของผม!
เทพ : ความสามารถเป็นสมบัติของโลกอีกเช่นกัน
ชายหนุ่ม : หรือจะเป็นญาติมิตรของผม?
เทพ : ไม่ใช่ เขาเหล่านั้นเป็นเพียงผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของ
เธอเท่านั้นเอง
ชายหนุ่ม : หรือเป็นลูกเมียของผม?
เทพ : ไม่ ลูกเมียเป็นเพียงแค่ความระลึกของเธอเท่านั้น
ชายหนุ่ม : ถ้าอย่างนั้นคงเป็นร่างของผมแน่ๆ
เทพ : ไม่ใช่ ร่างของเธอนั้นเป็นสมบัติของดิน
ชายหนุ่ม : ถ้าอย่างนั้น มันคงเป็นจิตญาณของผมสินะ
เทพ : น่าเวทนา เด็กหนุ่มเอ๋ย เธอเข้าใจผิดแล้ว จิตญาณของ
เธอนั้นเป็นของเบื้องบน
ชายหนุ่มรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง เขารับกระเป๋ามาด้วยมือ
อันสั่นเทา เมื่อเขาเปิดกระเป๋าออกมา ข้างในกระเป๋าใบนั้นกลับ
มีแต่ความว่างเปล่า...
เขาถามเทพด้วยความหมดอาลัยตายอยาก
ชายหนุ่ม : ทุกสิ่งที่ผมเคยมี มันไม่เคยเป็นของผมเลยหรือ?
เทพ : ใช่แล้ว เธอเข้าใจถูกแล้ว ทุกสิ่งในโลกที่เธอหามา ไม่มี
สิ่งใดที่เป็นของเธอเลย
ชายหนุ่ม : แล้วอะไรที่เป็นของผม?
เทพ : ลมหายใจเป็นของเธอ! นั่นคือสิ่งเดียวที่เป็นของเธอใน
ตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่!
ชีวิตคนเรา แค่ชั่วพริบตา
รักษาทุกขณะเวลาที่คุณยังมีลมหายใจอยู่
จงรักชีวิตและถนอมชีวิต.....
#นิทานก่อนนอน
