การคิดเองอยู่ฝ่ายเดียวมันเจ็บปวดแค่ไหน..จะลืมมันได้ยังงัยกับคนที่เราคิดแต่เขาม่คิดแบบเรา

เขาไม่สนใจเราจะมัวจมปลักทำไมละจ้ะ

คิดเองฝ่ายเดียวย่อมนำพาความเจ็บปวดความทุกข์ทรมานมาให้ตนเอง

ค่อยๆผ่อนความรู้สึกลงมา เลิกตามดูสิ่งต่างๆที่เค้ากระทำ

หาอะไรทำให้เพลินๆเพื่อจะได้ไม่มีเวลามาครุ่นคิดในเรื่องของเค้า

วันเวลาผ่านไปความรู้สึกต่างๆจะดีขึ้น

เดินหน้าต่อนะคะ คงมีซักคนนึงที่เป็นของเราจริงๆ

สู้ๆ ค่ะ

ให้เวลารักษาใจ ... อยู่กับความจริง

ในเมื่อเขาไม่รักเรา เศร้าแค่ไหน เขาก็ไม่รัก

ไม่ต้องลืม แต่ให้รับความจริงให้ได้ .. รัก ชอบ เป็นเรื่องของหัวใจ

แต่การยอมรับความจริงเป็นเรื่องของสมอง และความมีเหตุมีผลของตัวเราจ้ะ

เป็นกำลังใจให้นะ ... ลืมยากก็ไม่ต้องลืม แต่ยอมรับให้ได้ว่า ความจริง เราต้องเดินต่อไป แม้จะช้ำแค่ไหน

ผมเข้าใจนะ

แต่........หากรักชีวิตตนเอง ก็พยายามหักใจสิครับ เขาไม่ใช่พ่อแม่เราซะหน่อย

จะไปให้เขามาอิทธิพลในชีวิตเราทำไมกัน.????

คุณเจ็บเอง แต่เขาไม่รู้สึกอะไรกับคุณหรอก...........

ผมเคยเจ็บมาเยอะ ยังไม่แคร์เลย คบกันไป ก็ไม่มีทางเจริญ.....

ให้เวลาเป็นตัวรักษาใจ ยอมรับความจริงให้ได้..........

มาให้กำลังใจครับ ท่านอื่นตอบไปเยอะแล้ว สู้ๆครับ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ต้องพยายามหักใจครับ เวลามีปัญหาผมว่าปรึกษาคนที่เราไว้วางใจ เผื่อเขาจะช่วยแก้ปัญหาให้เราได้ครับ

ลองพูดออกไปหรือยังคะ ? ทำอะไรก็ทำเลยค่ะ จะไม่เสียใจทีหลัง

เราก็บอกชอบคนที่แอบชอบไปแล้ว เขาก็ชอบเรานะ แต่คงยังไม่ใช่ฐานะนั้น

ตอนนี้ก็คุยกันปกติค่ะ เหมือนเดิม ดีกว่าเดิมด้วย ไม่อัดอึดที่เก็บไว้ บอกไปค่ะ ตะโกนไปเลยยยยย

แค่เจอหน้ากันยิ้มให้กันก็พอแล้วค่ะ ไม่ต้องเป็นแฟนกันก็ได้