เหมือนเราเดินไปตามถนน เราต้องเจอ ถนนดีบ้าง เป็นหลุมเป็นบ่อ ลำบากบ้าง ไม่สะดวก สะดุดบ้าง ล้มบ้าง

แต่เราก็ยังต้องเดินทางไปเจอ แยกข้างหน้าผ่านผุ้คนมากมาย เราจะรับเขาขึ้นมาด้วย หรือไม่รับใครเลย

อันนี้ เปรียบเหมือน รถไฟที่พี่โพสไว้เมื่อวานแหละ เดินทางต่อไป จนสถานีสุดท้ายคือเราหมดลมหายใจ