เราไม่พูดดังหรอก กระซิบข้างๆ หู คุณเลย

ว่าแต่ว่า สงสัยอย่างหนึ่ง ขออนุญาตถาม

ว่าถ้านกได้ยินทำไมคุณถึง โดนฉีกเนื้อ เหมือนหนอนน้อยไปด้วย

คุณก็แป็นหนอนน้อยด้วยเหรอ?

คุณตอบสั้นจัง .... ถนอมคำ เพราะหมดเรื่องคุยหรือคิดเกรงใจชาวบ้านแบบที่พูดมา

เราจะได้ทำตัวถูก ไงคุณ

นั่นซีเรื่องหล่อน้ำขาโต๊ะโดยไม่เอาขาโต๊ะใส่ขวดเปล่าก่อนผมเพิ่งคิดได้

จากคุณนี่เอง ส่วนเรื่องใส่น้ำมันก๊าดลงไปผมเคยเห็นบางบ้านทำคงเป็น

แบบปัญญาชาวบ้าน เรื่องเลี้ยงหนอนอย่าพูดดังไปเดี๋ยวพวกนกรู้ผมโดน

ฉีกเนื้ออีกคน ไม่อยากใกล้นกกลัวนกเอาหวัดมาฝากเดี๋ยวไอตัวโยนอีกครับ

เราว่าำไม่ใช่แค่ตอบเพื่อนบ้านยากหรืออาจได้ยินเสียงเพื่อนบ้านกรี๊ดเท่านั้นนะ

คุณยังต้องเสี่ยงกับการถูกนกน้อยใหญ่มารุมฉีกเนื้อหนอนน้อยของคุณอีกด้วย

อาจเห็นหนอนตัวเขียวลอนติดปากนกไปบนฟ้า จะนั่งโทษตัวเองว่าส่งหนอนไปเป็นอาหารนกอีกด้วย

การเอาขาโต๊ะใส่ขวดพลาสติกที่มีน้ำโดยตรง อาจทำให้ขาโต๊ะผุได้นะ

ควรเป็นขวดสองชั้น ไม่ก็หาจากหล่อน้ำ แล้วเอาขวดน้ำตั้งบนจาน จากนั้นเอาขาโต๊ะตั้งในขวดอีกที

หลายขัั้นตอนหน่อย แต่ไม่ทำให้ขาโต๊ะผุนะจ๊ะ

ส่วนเรื่องน้ำมันก๊าด เราไม่เคยได้ยินนะ เคยแต่ใส่เกลือ น้ำตาล แต่เราลองแล้วไม่ได้ผล

ยังมีลูกน้ำลอยอยู่ในนั้นเฉยเลย ... อีกอย่างน้ำมันก๊าดคอ่นข้างกลิ่นแรง แล้วเป็นแอลกอฮอล์

คุณว่าจะไม่ระเหยออกไปหมดเหรอ?

ให้เอาไปลอยในน้ำ ผมเห็นว่าอ่างเลี้ยงปลาแดงสะดวกมาก นั่นน่ะซีถ้าเพื่อนบ้าน

มาเห็นแล้วถามว่าเอาอะไรไปลอยในอ่างบัวผมคงตอบไม่เต็มปาก บางคนเกลียด

หนอนผีเสื้อเดี๋ยวจะพาลเกลียดผมไปด้วยที่คิดว่าผมเป็นพวกหนอน ตอนนี้ผมเข้า

ใจแล้วว่าเอาน้ำใส่ขวดพลาสติคน้ำดื่มจากนั้นเอาขาโต๊ะใส่ลงไปเพื่อไม่ให้มดผ่าน

ผมควรเอาน้ำมันก๊าดใส่ลงไปด้วยหรือเปล่าเพราะจำได้ว่าตอนเป็นเด็กเห็นเขาทำ

กันอย่างนั้นครับ

ไม่ใช่อย่างนั้น สมมติคุณวางอุปกรณ์ที่ใส่ไว้บนโต๊ะ

ก็เอาน้ำหล่อขาโต๊ะไว้ อย่างนี้ต่างหากจ้ะ

ไม่ใช่เอาไปลอยเป็นกระทง เดี๋ยวกระทงคว่ำ ชินเหม็ดโจไต๋ ก็ตายกันพอดี

ที่แนะนำให้เอาที่ฟูมฟักลอยน้ำ ผมคงไม่ทำอย่างนั้นคงต้องหาวิธีที่ดีกว่า

บอกตรง ๆ กล้วว่าจะเป็นการหนีมดปะปลาแดงครับ

(ต่อ)

ไม่เป็นไร... คราวหน้ายังมี .... บทเรียนครั้งนี้คงทำให้เกิดการแก้ไข และป้องกันไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยได้แน่นอน

ด้วยการให้ที่ฟักนั้นลอยอยู่ในน้ำ เพื่อป้องกันมดเจ้ากรรมมาพบเหยื่ออันแสนหอมหวาน

น่าสงสารจังเลย ...

เราเคยเห็นตอนมดช่วยกันนำตัวเหยื่อที่ยังมีชีวิต พาลอยผ่านไปเรื่อยๆ

เราเห็นเหยื่อดิ้น ตัวขดตัวงอ แล้วอดสงสารไม่ได้เลยสักครั้งเดียว

ว่ามันจะเจ็บปวดรวดร้าวเนื้อตัวจนแทบปริแตกขนาดไหน ไม่มีแม้มือจะปัดป้อง

ไม่มีแม้เขี้ยวเล็บที่จะต่อสู้ ถึงตัวโตกว่ามดหลายเท่า แต่อ่อนแอและหมดซึ่งอุปกรณ์ในการต่อสู้..เพื่อชีวิตรอด

แม้รู้ว่านั่นเป็นวงจรชีวิต ห่วงโซ่อาหาร แต่หลายครั้งเราก็เลือกที่จะตัดตอนห่วงโซ่นั้น

ด้วยการช่วยชีวิต เหยื่อให้เป็นผู้รอด .... ด้วยเหตุแห่งความสงสาร....เท่านั้นเอง

เราคิดว่าการช่วยชีวิตเหยื่อครั้งนี้ ไม่ทำให้ห่วงโซ่อาหารนั้นเสียไปหรอก

ยังมีอีกหลายต่อหลายครั้งที่เราไม่เห็น ที่เราไม่รู้ และเข้าไปช่วยไม่ได้อีกเยอะแยะไปหมด

เราอุตส่าห์ตั้งตารอ ผีเสื้อน้อยๆ ได้ขยับปีก

ยังคิดเลยว่าคุณจะใจดี ถ่ายภาพผีเสื้อตัวที่คุณเป็นผุุ้พิทักษ์ให้เราบ้างหรือเปล่า

แล้วก็คิดแง่บวกว่า คุณคงรับรู้ความรู้สึก ความต้องการ และการร้องขอ(ทางใจ)จากเราได้

ไม่เป็นไร... คราวหน้ายังมี .... บทเรียนครั้งนี้คงทำให้เกิดการแก้ไข และป้องกันไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำร

ว่าจะได้เป็นผู้พิทักษ์กับหนอนผีเสื้อตัวใหม่ก็ต้องผิดหวัง เพราะอีก ๒ วันต่อมา

ท่านมดพาพรรคพวกมาทำร้ายผู้ได้รับการพิทักษ์เรียบร้อยไปแล้วครับ

ยินดีด้วยจ้ะ .... ผู้พิทักษ์

เราคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นหนอนแบบนี้อยู่นะ ตัวผอมๆ ยาวๆ เหมือนขาดสารอาหาร

แล้วก็ไม่ได้มีสีสันสวยงาม น่ารักแบบชินเหม็ดโจไต๋ ในโฆษณาด้วย

แต่เมื่อเป็นผีเสื้อก็ออกคล้ำๆ สีเข้มๆ ใช่ป่าวน้อออ....

ยังไงถ่ายภาพมาอวดกันบ้างนะ เราอยากเห็นการเติบโต และการเปลี่ยนแปลงด้วยคน

อ้อ ... เราแนะนำว่า ในห้องอภิบาล ของคุณ ใช้เป็นตู้ปลาขนาดเล็กมีฝาปิดก็ดีเนอะ

ดูปลอกภัยดีด้วย ไมมีอะไรเข้าไปกวน แล้วหนอนผีเสื้อตัวนี้ก็ไม่ออกไปเพ่นพ่านในที่ที่ไม่ปลอดภัยได้ง่ายๆ อีกด้วย

วันนี้ผมพบหนอนตัวผอมยาวมีจุดดำแต้มหลายจุดเป็นทางยาวทั้ง ๒ ข้าง

ซึ่งไม่เคยพบเห็นมาก่อน ผมเอามาใส่ห้องบริบาลไว้แล้ว คงอีกหลายวัน

ที่จะเป็นดักแด้และกลายเป็นผีเสื้อ ผมครอบไว้อย่างดีคิดว่าแมวคงไม่

สามารถเอาออกไปได้ ผมกลัวอย่างเดียวว่าจะมีคนเอาไปทอดทาน

เพราะตอนนี้คนนิยมทานดักแด้ทอดขนาดบรรจุถุงขายในห้างและส่ง

ไปขายอินเตอร์ด้วย ผมดีใจที่จะได้เป็นผู้พิทักษ์อีกแว้ว..ครับ

ความรู้สึกถึงการเป็นผู้ดูแล ผู้พิทักษ์ เป็นความรู้สึกภูมิใจ มีความสุข

เรารับรู้ได้ และเข้าใจความรู้สึกนั้นนะ

ยินดีที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คุณระลึกถึงเรื่องราวที่ทำให้อิ่มสุขขึ้นมาอีกครั้ง

**__**

เรื่องเลี้ยงหนอนให้กลายเป็นผีเสื้อแสนสวยตอนนี้ก็ยังทำอยู่หากเจอะเจอหนอน

บนใบไม้ในกระถาง บางทีได้ผีเสื้อน่ากลัวรูปร่างเหมือนเครื่องบินแบบโจมตี ยิ่ง

กว่านั้นยังใส่เสื้อลายทหารเสียอีกตัวป้อม ๆ ไม่ใหญ่ แต่ที่ประทับใจมีอยู่ครั้งเดียว

คือผีเสื้อที่ผมดูแลอยู่ออกจากดักแด้กลายเป็นผีเสื้อแสนสวยปีกใหญ่และแข็งแรง

ผมเปิดขวดใส่น้ำพลาสติคใบโตให้ผีเสื้อออกมา เขาเข้ามาเกาะแขนผมสักครู่แล้ว

บินจากไป คิดถึงเรื่องนี้ทีไรผมยังไม่ลืมความรู้สึกดี ๆ ตอนนั้นเลยครับ

(ต่อ)

เรื่องหนอน เรื่องราวต่างๆ ของคุณทำให้เรารับรู้ว่า คุณมีความสุภาพ นุ่มนวล ให้เกียรติผู้อื่น ตั้งแต่เด็กๆ เลย ... รู้ตัวหรือเปล่า

เราไม่ได้เติบโตมากับธรรมชาติอย่างแท้จริง เราเป็นเพียงเด็กกรุงเทพที่บ้านมีที่เล็กๆ โลกทางธรรมชาติของเราจึงไม่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างหลายๆ คน ซึ่งอาจรวมถึงคุณด้วยก็ได้

ตอนนั้นเราไม่เคยลูกอ๊อดมาก่อน เห็นตัวอะไรไม่รู้ตัวกลมๆ หางเแหลมเปี๊ยบ ไม่เห้นตา ไม่เห็นครีบ ไม่เห็นปาก อยู่ในน้ำ ว่ายลดเลี้ยวไปมา เราเลยถามพ่อว่านั่นมันตัวอะไร พอได้คำตอบก็บอกตามประสาเด็กว่า มันจะกลายเป็นกบได้ยังไง ในเมื่อมันไม่มีขา แล้วหางที่มีอยู่จะหลุดไปแบบไหน มันจะเจ็บหรือเปล่า เมือมีขาจะมีกระดูกงอกมาได้ยังไง สารพัด จนพ่อเราคงตอบยากเอาการ จึงแก้ปัญหาด้วยการจับใส่ขวดให้เราคอยสังเกต เรียนรู้ ไปทีละวันๆ เราว่าทำอย่ทงนี้ดีนะ ทำให้เรามีความสุขกับการได้เฝ่ารอ ทำให้เรามีความอดทนสูงในวันนี้ หลายๆ ครั้งที่เราต้องรออะไร หรือทนกับอะไรก็ตาม เรามีความอดทนได้ดีกว่าคนอื่นๆ หลายคน เรารอได้อย่างสงบ(ในบางเรื่อง) อย่างคาดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดมาจากการเฝ้ารอดูการเจริญเติบโตของลูกอ๊อดจนกระทั่งเป็นกบตัวน้อยๆ ... มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยหล่ะ

เรื่องหนอน เรื่องราวต่างๆ ของคุณทำให้เรารับรู้ว่า คุณมีความสุภาพ นุ่มนวล ให้เกียรติผู้อื่น ตั้งแต่เด็กๆ เลย .

เรื่องลูกอ๊อดผมไม่เคยเอามาเลี้ยงผมคิดว่าเวลาโตขึ้นจะกลายเป็นอึ่งอ่าง

แม่เจ้าลูกอ๊อดวางไข่เป็นจุดดำ ๆ ในเส้นเมือกยาว ๆ วนไปตามกิ่งไม้ที่อยู่

ในน้ำดูเป็นวุ้นเส้นยาว ๆ มีจุดดำ ๆ อยู่ห่างกันประมาณ ๑ หรือ ๒ ซม.

เห็นอีกทีกลายเป็นลูกอ๊อดสีดำอยู่กันเป็นฝูง อ้าว..เห็นอีกทีขางอกหางหด

ขึ้นมาเดินบนริมฝั่งแล้วไม่นานก็หาตัวไม่พบ จะดูลูกอ๊อดต้องรอหน้าฝนเพราะ

เป็นช่วงที่น้ำอุดมสมบูรณ์ ส่วนเรื่องเลี้ยงหนอนอาหารนั้นหาไม่ยากเลยถ้าหนอน

อยู่บนใบไม้อะไรใบไม้นั่นแหละคืออาหารหนอน เด็กผู้หญิงส่วนมากกลัวหนอน

โดยเฉพาะหนอนตัวโต เด็กผู้ชายเกเรชอบเอาไม้มาให้หนอนเกาะแล้วเอาไป

หลอกเด็กผู้หญิง เป็นการแกล้งที่สนุกดี แต่ผมไม่เคยทำนะครับ

(ต่อ)

....พอเราเรียนในห้องเรืองนี้ เราจำแม่น ตอบได้หมดเลย ^^ เรารักพ่อแม่เรามากๆ เลยหล่ะ ให้ประสบการณ์ที่ดีแก่เรามาตออด

หรือว่าเด็กๆ จะชอบดูก้อนเมฆกันเป็นส่วนใหญ่ หรือว่าเรากับคุณและเด็กอีกจำนวนหนึ่งที่เป็นส่วนน้อยจะชอบอะไรประมาณนี้ก็ไม่รู้เนอะ หนอนเราไม่เคยเลี้ยง เพราะไม่รู้ว่ามันกินใบอะไร ได้แต่เคยมองตอนมันกินใบบัว ซึ่งเดินไถใบไม้ตลอดแนว บางตัวก็เดินเป็นเส้นโค้ง เรามองเห็นใบไม้ค่อยๆ หายไปอย่างรวดเร็ว แล้วก็อดขำหนอนน้อยไม่ได้ เพราะมันกิน กิน กิน อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่สนใจว่าใครกำลังแอบมองอยู่ ซุ๊กสุข เลยตอนนั้น แม่เราบ่นประจำว่าไปตากไอแดดให้หัวแดงทำไม เดี๋ยวก็เป็นหวัดแดดจนได้ ... แม่ไม่รู้อะไรเลยเนอะ .... ว่านี่คือวิชาวิทยาศาสตร์

เราเคยเลี้ยงลูกอ๊อดด้วย นะ ตัวดำๆ กลมๆ หางแหลมๆ ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าลูกอ๊อดเป็นสัตว์แบบไหน ลูกปลา เรายังรุ้ว่าพอแม่มันเป็นปลา แต่ลูกอ๊อด พ่อแม่อ๊อดหน้าตาเป็นยังไง พ่อเราเลยบอกว่ามันคือ คางคกไม่ก็กบ เราติดไม่ออกว่าเจ้าตัวดำๆ กลมๆ ไม่มีขาจะเป็นกบ เป็นคางคกได้ยังไง พ่อเราเลยจับมาให้เราสามสี่ตัว เอามาให้เราดู แล้วหาไรแดงมาให้มันกิน เราได้เห็นตั้งแต่ขาหลังงอก หางค่อยๆสั้น มีขาหน้า มีทุกอย่างเป็นกบ แต่มีหางสั้นๆ จนหางมันหดจนหมด แล้วเกราก็ปล่อยมันไปหากินเอง นี่ก็เป็นวิชาวิทยาศาสตร์อีกอย่างหนึ่ง .

ขาดตอนจนได้ผมต้องมาต่ออีกหน่อย...ซึ่งภาพต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปเรื่อย

ตามแรงลมบน ผมดูได้เพลินเหมือนอยู่ในโลกแห่งการจินตนาการจนเพื่อน

ข้างบ้านมาเตือนกลัวผมเสียสติ ผมเองไม่ได้โต้ตอบอะไรเพราะเรื่องอย่างนี้

ความรู้สึกแบบนี้ถ้าไม่เข้าใจแล้วอธิบายไปก็ป่วยการครับ

มันเป็นเรื่องดีที่คนเราเข้าถึงธรรมชาติโดยเฝ้าดูความเป็นอยู่ของสรรพสิ่งในโลก

ที่ใกล้ตัวทำให้เห็นการดำเนินชีวิตของสัตว์เล็กสัตว์น้อยอย่างธรรมชาติที่ดำเนิน

อยู่แบบนี้ตลอดไปซึ่งหลายคนมองข้าม ผมเคยเลี้ยงหนอนที่ผีเสื้อมาไข่ไว้ตาม

ใบไม้ ผมเอามาใส่ไว้ในขวดน้ำพลาสติคใบโตมีฝาครอบและเจาะรูให้อากาศ

ระบายและให้อาหารใบไม้ที่หนอนชอบเกือบทุกวันจนตัวใหญ่และในที่สุด

กลายเป็นดักแด้เลิกกินอาหารรอเวลาที่จะกลายเป็นผีเสื้อแสนสวยแล้วผมจะ

ปล่อยออกจากขวดเลี้ยงให้บินออกไปใช้ชีวิตอิสระเสรีอย่างที่เป็น เรื่องมด

ผมเคยเห็นเดินเรียงคิวเป็นทาง ผมยังได้สังเกตุว่ามดที่เดินย้อนทางกลับเดิน

มาชนมดที่กำลังเดินอยู่เหมือนกับพูดอะไรกันแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ส่วน

เรื่องปลาสอดแดงผมไม่เคยเห็นพฤติกรรมดุร้ายกับปลาหางนกยูง ผมเคยเลี้ยง

รวมกันเพราะได้ปลาสอดแดงมาทีหลังเพราะอ่างใบใหญ่พอที่จะให้อยู่ด้วยกันได้

มาภายหลังปลาหางนกยูงหายไปหมดซึ่งผมเข้าใจว่าปลาพวกนี้มีชีวิตอยู่ไม่ยืน

ยาวเหมือนปลาสอดแดง เรื่องเมฆผมเคยดูและชอบจินตนาการเป็นรูปสัตว์หรือ

เศียรยักษ์แล้วแต่ว่าเมฆจะปั้นให้ดูเป็นรูปอะไรซึ่ง