ลุงคิดว่า ข้างหลังภาพพ่อลูกคู่นี้ มีสัจจะธรรมข้อหนึ่งที่น่าเรียนรู้ซ่อนอยู่

สัจจะธรรมข้อนี้คือ “บางครั้งสิ่งที่เห็น...อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น”

ภาพที่เห็นอาจเป็นสิ่งลวงตา เพราะเราไม่ได้ใช้ใจมอง แต่เราใช้แค่สายตาตัดสิน

และเราดูแค่ปัจจัยโดยรวม บวกกับสภาวะแวดล้อมของคนที่เราเห็นตรงหน้าเท่านั้น

ไม่ใช่แค่ภาพนี้ภาพเดียว อาจมีหลายๆ ภาพ หลายๆ คน หลายๆ ครอบครัว

หรือแม้แต่เพื่อนร่วมงาน ที่เราเห็นแล้ว เราก็ตัดสินว่า เค้าผิดทันที

คนบางคนบอกว่า “ข้ารู้ ข้าเห็น ข้าอ่านคนออก ข้าผ่านโลกมาเยอะแล้ว”

ที่จริงพวกเขาตัดสินคนอื่น จากความคิด หรือจากประสบการณ์ด้านเดียวของเขา

จนพวกเขาลืม สัมผัสตัวตนที่แท้จริงของผู้อื่น การไม่ให้โอกาสผู้อื่น การดูถูกคน

มองแต่เหตุการณ์หรือภาพที่พวกเขาเห็น การมองคนอื่นด้วยใจที่คับแคบ

ถึงแม้สิ่งที่เห็นนั้น อาจไม่จริงตามความคิดของเราเสมอไป

แต่คนส่วนใหญ่ก็ได้ตัดสินไปแล้วว่าคน ๆ นั้นผิด

ลุงว่า เรามาฝึกคิดบวก กันเถอะ ฝึกบ่อยๆ ทำให้เราเป็นคนใจกว้างขึ้น

แต่การคิดบวก ต้องคิดบวกอย่างมีสติ สติมี ปัญญามาครับ