เราต้องรุ้จักว่า ความเหงาคืออะไรก่อนนะหลานลุง

ความเหงาคืออาการที่รู้สึกหมดคุณค่าในตัวเอง ไม่รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง

การบ่นว่าเหงา ว้าเหว่ ไม่เป็นที่พึงปรารถนาของคนรอบข้าง

นึกว่าตัวเองไร้ค่า เป็นภาระให้กับคนรอบข้าง

อาการต่อมาก็คือ “ เบื่อหน่ายท้อแท้ ไม่กระตือรือร้น ใจน้อย โมโหง่าย หงุดหงิดง่าย จู้จี้ขี้บ่น แยกตัว ”

ไม่ได้แก้ที่ไหนเลย ต้องแก้ที " ใจ " ให้กำลังใจตัวเอง ก่อนที่จะทำอย่างอื่น

แล้วค่อยปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ทำซ้ำๆ ทุกวัน เช่น เคยขับรถไปทำงานทางเดิมซ้ำๆ ลองเปลี่ยนเส้นทางบ้าง หรือลองไม่ขับรถ ลองนั่งรถไฟฟ้า นั่ง Taxi

หรือดูหนัง ฟังเพลงที่ไม่เคยฟัง ดูหนังแนวอื่นๆ ที่ไม่เคยดู

เคยเดินช้อปปิ้งในห้างหรูๆ ลองไปเดินเล่น ตามสถานที่ต่างๆ เช่น นั่งเรือข้ามฝากไปเที่ยวเกาะเกร็ด นนทบุรี หรือนั่งเรือข้ามฝากแม่น้ำที่ไหนสักแห่ง

หรืออาสาสมัครไปปลูกต้นไม้ หรือรับคำท้าปลุกต้นไม้

มีกิจกรรมไปช่วยสุนัขป่วย แมวป่วย เช่นชมรมสุนัขตามซอย

ถ้าอยากระบายก็หากระดาษมาระบายๆ สิ่งที่อัดอั้นในใจออกมาเป็นลายลักษณ์อักษร ลุงว่าก็น่าจะบรรเทาลงบ้าง หรือไม่ก็ขำกลิ้งในสิ่งที่เรากังวล สิ่งที่ทำให้เราเหงา

อย่าลืมนะลูก ก่อนทำอะไร แก้ที่ใจก่อน ให้กำลังใจตัวเอง ออกกำลังกายเยอะๆ

เหนือ่ยก็ไม่มีเวลานั่งเหงาแล้ว เพราะง่วงก็หลับ 555