ตอนนี้นักสร้างสุข มีรายการเลี้ยงอำลาตำแหน่งเป็นงานต่อไป ช่วงปลายเดือนกันยา.

เพื่อสร้างความรัก สามัคคี และรักองค์กร ต่อไป เรื่อยๆ

วันก่อนก็ให้ลูกสีไปรับรางวัลพร้อมๆ กัน ถ่ายรูปร่วมกัน

โดยให้เหตุผลว่าความสำเร็จไม่เได้เกิดขึ้นได้เพียงคน คนเดียว

ไม่รู้เขาจะแฮปปี้ และเกทไปมากน้อยแค่ไหนจ้ะ

จัดกีฬาสีก็แล้ว เชียร์กันจนเสียงแหบเสียงแห้งก็แล้ว

ผมเองก็ไม่ทราบจะพูดอะไรแล้ว เรื่องนี้ต้องจบแล้ว

ครับ

จ้ะ เราก็จะพยายามปลงนะ ไม่ต้องคิดมาก แต่รู้สึกว่าปัญหาในองค์กรเป็นเหมือนลูกตุ้มถ่วงการทำงานให้เดินหน้าได้ช้าลง เพราะต้องถูลู่ถูกังในการลากคนกลุ่มนี้ไปพร้อมกับความก้าวหน้าขององค์กร หากแก้ปัญหาได้ก็ทำให้องค์เดินหน้าได้ง่ายขึ้น ไกลขึ้นกว่าที่เป็นก็ได้

ถ้าหากปรองดองกันไม่ได้ผมก็ไม่ทราบจะแนะนำอะไรแล้ว

เกิดมาเป็นคนก็ลำบากอยู่แล้วยังจะหาอะไรมาแบกอีก ผม

ไม่ทราบว่าจะพูดอะไรดี ผมว่าผมโชคดีนะที่ไม่สนใจเอา

เรื่องแบบนี้มาห้อยที่บ่า บอกตรง ๆ ว่าหนักเปล่า ๆ ครับ

คุณก้อออ... ประมาณว่า ถึงกับส่งเรื่องร้องเรียนกันให้เสียชื่อเสียงเลย

อย่างนี้คงยากที่จะปรองดองแล้ว ทำได้เต็มที่แค่เพียง ประคองไม่ให้หนัก

หรือกระทบกระทั่งกันรุนแรงกว่านี้เท่านั้นกระมัง

ควรเข้ามาคุยกันด้วยเหตุผลจะดีกว่า

ที่ว่าไม่ถูกกันมาก ๆ ไม่มีทางที่จะ

ออมชอมก้นได้หรืออย่างไร หรือว่า

ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้..ถ้าเป็นอย่างนี้

ผมว่าเอามีดมาแทงกันดีกว่าจะได้รู้แล้ว

รู้รอดไปเสียที อย่าลืมแจ้งมาด้วยหาก

มีใครถูกส่งไปนอนที่วัด ผมจะได้ไปงานสวด

และถือโอกาสกินข้าวต้มยามค่ำคืนด้วยครับ

ไม่ใช่แบบน้านนนนน... เขาไม่ถูกกัน มากๆ

จะแยกกลุ่มในองค์กรเลยนะคุณ ... เรากลัวองค์กรแตกแยกอ่ะ

ไม่ชอบบรรยากาศแห่งการแตกแยก เรารักความสามัคคี