ไกลเนอะ

กว่าจะถึงบางอ้อ.. ครับ

อ้อ

ไปทำได้อย่างไร ผมไม่มีอะไรจะต้องเครียดนี่ครับ

ไม่เอาด้วยหรอก ถ้าจะให้ทำ เราไปแอบยืนมองคุณทำก่อนดีกว่า

ถ้า work ค่อยทำตามนะ

ไม่สั้นหรอก แค่ตะโกนดัง ๆ ผู้คนจะหยุดทำกิจกรรม

แล้วบิดหัวมามอง ช่วงนี้คนตะโกนได้ปล่อยวางอย่าง

สมบูรณ์แบบแล้วครับ

สั้นไปเปล่า "เบื่อ"

เออเนอะ ... ตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นอยู่เหมือนกัน

ผมว่าไม่ต้องต่อแล้วลากเสียงยาวหรอก

แค่คำเดียวคนก็บิดหัวมามองแล้วครับ

แหม ตะโกนทั้งที คำเดียวเองเหรอ?

เราว่าถ้าตะโกนว่าเบื่อ ต้องมีคำว่า "โ..้ยยยยย... " ตามมาติดๆ ด้วยแหละ

แค่คำเดียวดัง ๆ ว่า "เบื่อ" เหรอครับ

แหม จะตะโกนระบายความในทั้งที เบาได้เหรอ?

ความอดทนเราสูงมาก เมื่อไหร่ที่หมด ก็หมดจริงๆ

ตะโกนทั้งทีเบาๆ ไม่ได้หรอก ถ้าจะระบายก็ต้องระบายออกไปให้หมด

ผมว่าไม่เอาใหญ่หรอก ขนาดคนที่เดินอยู่บนสะพานลอยได้ยิน

ก็แค่หันมามองคนสติแตก จากนั้นก็เดินก้มกดมือถือเหมือนไม่มี

อะไรเกิดขึ้น มอเตอร์ไซด์ที่อยู่ข้างล่างหรือจะได้ยิน เสียงรถรา

หนวกหูจะตายแถมยังใส่หมวกกันน๊อคอีก พูดเสียผมตกจิตตกใจ

หมดเลย ดีผมไม่อุทานออกมาว่า "พระเจ้าช่วยกล้วยบวชเถร" ครับ

ไม่เอาใหญ่เลย

กลัวทำให้มอ'ไซค์ ที่ขี่อยู่ข้างล่างตกใจจนเสียหลักล้ม

ไม่อยากทำบาปด้วยการทำให้คนได้รับบาดเจ็บ ...ฉงฉาน...

วิธีของผมเป็นแบบผ่อนคลาย ไม่ได้ไปรบกวนธรรมชาติ

สัตว์ป่า ขุนเขาหรือเทพารักษ์ที่สถิตย์อยู่ ณ ที่นั้น แบบนั้น

ต้องเดินเงียบ ๆ ย่อง ๆ เพื่อเป็นการเคารพสถานที่ แต่ถ้า

ไปทำบนสะพานลอยตามวิธีที่ผมว่า นั่นแหละใช่ตัวเราเลย

ครับ

เราไม่เคยทำ แต่เคยคิดจะทำตอนไปเที่ยวเขาใหญ่ พอไปยืนตรงหน้าผา กลับตะโกนไม่ออก ไม่ใช่อาย แต่รู้สึกไม่ใช่เรา เพราะเหมือนรบกวนธรรมชาติ รบกวนสัตว์ป่า รบกวนความสงบ