นั่นแหละถึงรู้สึกสะท้อนใจและสงสาร ญ ทุกคนที่พบเจอเหตุการณ์เช่นนี้

น่าทุเรศ ทุรังดีแท้ ล่ะแกเอ้ย !!!

คนที่เรารู้จักคนหนึ่ง ทำให้เราสะท้อนใจและสงสารมากๆ

คือ วันหนึ่งภรรยาน้อยมาปรากฏตัวตรงหน้า แล้วแสดงตนว่าเป็นภรรยาอีกคน

เธอบอกกับคนในหมู่บ้านว่า เธออับอายมาก ที่ถูกคนอีกคนมาแสดงสิทธิ์ที่เท่าเทียมกัน

เราไม่รู้ว่าเธอ ได้รับการปลอบขวัญ กระตุ้นกำลังใจจากคนที่เธอระบายทุกข์หรือไม่

แต่สุดท้าย เธอตัดสินใจ "อัตวินิบาตกรรม" ด้วยการผูกคอตายในค่ำวันหนึ่ง

แล้วสามีก็นำภรรยาน้อยเข้ามาอยู่กินในบ้านหลังที่เธอและสามีเคยใช้ชีวิตร่วมกัน

ถ้าผู้หญิงไปเจอสภาวะเช่นนี้ก็คงทำใจลำบากครับ หากรู้...น้อยคนนักที่จะรับได้ครับ !!!!

สังคมเปลี่ยน เลี่ยนเสื่อม เหลื่อมความคิด

มองจริต คิดอยาก มักเกิดเรื่อง

ใจคนต่าง ช่างมากมาย ให้ขุ่นเคือง

คอยสร้างเรื่อง เปลืองสมอง เกินสองคน

ช่างไม่มอง ชั่งใจ ในบาปกรรม

จึงถล้ำ ล้ำเส้นเดิน เกินเส้นตน

บ่วงลูกโซ่ ผูกกันไป ในวังวน

คนหนอคน ช่างละโมบ โลภสิ้นดี

( หยุดสร้างกรรมกันเถอะครับ....พี่น้องเอ้ย !!! )

ความไม่รู้จักพอ และติดในรสตัณหาราคะ

เรามองว่าไม่ว่ายุคใดสมัยใด คนก็ติดรสกิเลสตัณหาทั้งนั้น

เพียงแต่ว่ายุคก่อน คนยังยึดสฃศีลห้า ศีลแปด(ในวันพระ) อย่างเหนียวแน่น

แม้มีกิเลสตัณหาราคะอยุ่ในใจ แต่ก็ใช้ธรรมะเข้าข่มไม่ให้นอกลู่นอกทาง

จึงทำให้สามารถอยู่ในศีลในธรรมได้มากคนยุคนี้

เรายังคิดไม่ตกเลยว่า ถ้าเป็นตัวเราเองจะทำอย่างไร

เพราะคนที่เรายกตัวอย่างก็ทำหน้าที่พ่อบ้านที่ดี

ทำงานหาเงินให้ลูกเมียใช้จ่าย อยู่บ้านก็ช่วยภรรยาทำงานบ้าน

ทั้งหุงข้าว ทำกับข้าว ล้างจานให้ หากภรรยาเหน็ดเหนื่อยจากการงาน

แต่ไม่รู้ว่าเขาทำเพราะเป็นคนดีในส่วนนี้ หรือทำเพื่อเอาหน้า ให้เมียตายใจกันแน่

อย่างไรก็ดี นับว่าเขาเป็นพ่อบ้านที่ดีมากๆ ต่อครอบครัว

เสียก็แค่เรื่องนี้แหละ .. ซึ่งเรารู้สึกว่า "การนอกกาย" ก็เพราะ "นอกใจ" เป็นทุนเดิม

ความรักที่เคยให้ ไม่มี หรือลดลงแล้ว จึงคิดนอกใจ และนำไปสู่การนอกกาย เช่นนี้ได้

ทั้งที่เราเชื่อว่า เขาก็ต้องรู้อยู่เต็มอกว่า...

หากภรรยารู้เรื่องนี้ก็คงเสียใจมาก แต่เขาก็ยังเลือกที่จะทำอีก

ที่สำคัญไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่เป็นทุกครั้งที่ภรรยาเขากลับบ้านต่างจังหวัด