ขอเล่าความจริงเลยนะครับ...
ผมเป็นเกย์รับ... ทำงานที่บริษัทไม่นาน ผมโดนคดียักยอกทรัพ
แล้วติดคุก จากนั้น ผมเข้าไปอยู่ที่นั่น แล้วพบกับผู้ต้องหาด้วยกัน
ชื่อ บี (นามสมมุติ), แล้วหลังจากนั้นเขาก็ขอเป็นแฟนกับผม ด้วยเหตุผลที่ว่า
เขาไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว เขามีผมคนเดียวที่ดูแลเขา ห่วงใยดี
ที่จริงผมก็ชอบเขานะ...พอดีผ่านไปเดือนที่สอง วันนั้น เขาทำท่าแปลกๆ ตอนที่ผมกำลังก้ม
เก็บของอยู่ เขาเข้ามาจากด้านหลังผม มือเขากอดเอวผม ขณะที่ผมก้มอยู่นั้น
แล้วทำท่าเหมือนท่าร่วมเพศคับ เด้าไปสองที..แล้วเขาก็เดินไปหน้าตาเฉย
พอตกค่ำมา เป็นเวรเข้าอาบน้ำพอดี ผ่านมาเราก็เข้าอาบน้ำประจำด้วยกัน
แต่วันนี้เขาทำท่าแปลกอีก ทำอะไรก็ไม่รู้คนเดียว พอคนอื่นออกจากห้องน้ำหมด
เหลือผมกะเขาสองคน เขาเลยจัดการ เล่นประตูหลังผม จนเสร็จจากข้างในครึ่งหนึ่ง
และข้างนอกอีกครึ่งหนึ่ง, แล้วเขาก็บอกผมว่า คุณเป็นของผมแล้ว ผมรักคุณ ประมาณนี้
หลังจากนั้นทุกสองสัปดา เขาก็ขอมีอะไรกับผมตลอด แต่ไม่ใช่ทางเดิม เขาให้ผมใช้ปากกับเขา
เขาบอกว่าเขารักผมมาก นอนกอดผมเกือบทุกคืน พอโกรธกันก็มีงอนกันบ้าง
ตกกลางคืนมาก็ยังห่มผ้าให้ผมครับ กะว่าจะงอนต่อ คงต้องหยุดซะแล้ว
บางทีวันไหนแอบคิดมากผมก็ร้องให้ เขาก็บอกร้องทำไมแล้วเช็ดน้ำตาให้
อย่างน้อยก็มีเขาทั้งคน ที่พร้องจะอยู่เคียงข้างผมเสมอ เขาจะเล่าทุกรายละเอียดเกี่ยวกับเขาให้เราฟังบ่อยๆ บางทีเวลาผมโกรธ เขาก็แอบไปร้องไห้คนเดียว ถามว่าเป็นอะไร ก็บอกผมว่า แค่ฝุ่นเข้าตา...ที่จริงผมก็อดสงสารไม่ได้ ก็เลยยกโทษให้เขา, เท่านั้นแหละ ผมยิ่งรักเขามากขึ้นอีก
แบบนี้ตลอด; แล้วจนมาถึงวันที่ผมไม่คาดคิด...ผมถูกปล่อยตัวก่อนกำนด
ผมร้องให้หนักมาก เขาบอกไม่เป็นไรนะ ออกไปแล้วอย่าลืมผม
เข้ามาเยี่ยมผมด้วยล่ะ...จากนั้น ผมออกมาใช้ชีวิตตามลำพัง โดยไม่รู้ว่าจะเริ่มแบบไหน
ญาติที่มีก็หายหมด (ณ ตอนนี้) เอาของมาขายพอได้กำไรมา ก็พอแค่ซื้อข้าวไปส่งให้เขา
เกือบทุกวัน, ติดต่อทางบ้านเขาให้ช่วยวิ่งเต้นคดี..ตอนนี้ ก็พอได้ผล และที่บ้านเขารู้ผมเกือบทุกคนแล้ว เขามาจากทางเหนือ อยากให้เขาได้กลับบ้านสักที และพอผมไปเยี่ยมเขา เขาจะบอกกับผมว่า "ผมต้องกลับไปกับเขา" ทุกครั้งที่ผมไปเยี่ยมเขาจะบอกอย่างนี้.
จนทุกวันนี้ผมก็ยังทำแบบนี้อยู่ เพราะรักเขามากมาย. ถ้าไม่มีเขา ผมคงไม่มีกำลังใจจะอยู่ต่อแล้ว
ขอความเห็นจากหลายๆท่านนะครับ ว่าสิ่งที่ผมทำไป ถูกต้องไหม?
ถ้าไม่ควรทำอย่างไร? ขอบพระคุณทุกคำแนะนำครับ