เห็นแล้วสะท้อนใจ ...

สัตว์ก็ไม่ได้ดุร้าย สิ่งทำทำก็คงคิดว่าเด็กเป็นของเล่นเท่านั้น

สิ่งที่เกิดขึ้น เพราะความผิดพลาดของมนุษย์เเอง

ทั้งเจ้าหน้าที่ ผู้ปกครอง นั่นแหละ

เรื่องแบบนี้ก็พูดยาก เพราะไม่มีใครยอมให้คนตาย

หากเกิดการสูญเสีย คนจะเลือกเสียได้เกือบทุกอย่าง

ยกเว้นชีวิตมนุษย์ .. เพราะมนุษย์ครองโลกนี้

สัตว์ร้องเรียนไม่ได้ ฟ้องศาลไม่ได้ เรียกค่าทดแทนไม่ได้

ไม่มีพรบ.คุ้มครองผู้เสียหายในคดีอาญา ไม่มีสิทธิมีเสียงด้วยตัวเอง

บทสรุปของเรื่องนี้ จึงเป็นเช่นนี้

ณ ตอนนั้น

ไม่พร้อมที่จะเสี่ยง ด้วยการรอยาสลบออกฤทธิ์

เป็นเราก็คงตัดสินใจยาก ใจหนึ่งมนุุษยธรรม ใจหนึ่งก็ต้องตัดสินใจอย่างเร่งด่วน

ไม่ว่าจะตัดสินใจเช่นใด ก็มีความเสี่ยงในการสูญเสียทั้งสิ้น

ไม่สูญเสียชีวิตมนุษย์ ก็ต้องยอมสูญเสียอีกหนึ่งชีวิต

แล้วเรื่องนี้ก็ไม่อาจควบคุมสถานการณ์ใดๆ ได้เลย

ไม่มีหลักประกันเลยว่า หากจะรอให้ยาสลยออกฤทธิ์แล้วเด็กจะไม่ตาย

เพราะไม่รู้เลยว่าการที่ตกลงไปเด็กได้รับบาดเจ็บเพียงใด

ขณะที่กอลิล่ากำลังลากเด็กเล่นนั้น เด็กได้รับบาดเจ็บส่วนใดอีกบ้าง

จะรอได้นานแค่ไหน อยู่ในภาวะวิกฤติเพียงใด

หากตัดสินใจช้าจะทำให้โอกาสรอดลดลงเป็นศูนย์ตอนไหน

การตัดสินใจแข่งกับเวลา และความเสี่ยง เป็นภาวะกดดันมากๆ

แต่เด็ก ก็ไม่ใช่ผู้ที่สมควรตาย และกอลิล่าก็ไม่ใช่ผุ้ที่สมควรสละชีวิต เช่นกัน

เมื่อมาถึงจุดนี้ คงย้อนไปแก้ หรือประเมินสถานการณฺ์ไม่ได้อยู่ดี

แต่สิ่งที่อยากให้เกิด คือ การร้องขอ การเรียกร้อง

ร้องขอให้มีการคิด วิเคราะห์จุดอ่อน และสาเหตุที่นำไปสู่การการสูญเสียครั้งนี้

และเรียกรอ้งให้นำความคิด การค้นหาสาเหตุครั้งนี้ไปสู่การคิดป้องกันให้ได้ร้อยเปอร์เซนต์

อย่าให้ .. การสูญเสียครั้งนี้ ..

เป็นแค่การสูญเสียที่อาจมีการสูญเสียครั้งต่อๆ มาโดยไม่จบไม่สิ้นก็แล้วกัน