หนังแนวนี้ละ ที่เราชอบมากที่สุด ดำเนินเรื่องแบบไม่กระชับมากแต่สามารถดำเนินเรื่องได้ต่อเนื่อง ปมต่างๆก็มีเฉละและหลายเรื่องก็สมเหตุสมผลดี

ถ้ามีคนไทย อยากสนับสนุน ดูๆ วันหยุดนี้ ดูอีกทีเลย เดี๋ยวมาบอกใหม่ ตอนได้ตั้งใจดูแล้วว่าเป็นไง

เอาใหม่ ตั้งใจใหม่ ช่วงนี้ว่างละ

มีคุณกระดุม นักแสดงไทยไปเล่นด้วย เกือบคว้ารางวัลที่เกาหลีได้ด้วยนะ

หนังที่ดีที่สุดปี 2010 ของเกาหลีลยนะนั้น

มันก็สนุก แต่ตอนนั้น งานเยอะ เรากดข้ามไปเยอะ ไม่ได้ตั้งใจดู

เป็นไงบ้าง สนุกมั้ย

เครียด ลองดูละ

เราเคยแนะนำ the man from nowhere ได้ลองไปดูยัง

และอยากมีโรงหนังของตัวเองด้วย หนังดีๆ หาดูยาก

วงการภาพยนตร์ไทยถึงไม่โตไปไหนซักทีนะ คิดแล้วเซ็ง

ถ้ามีตังค์ จะลงทุนสร้างเองเลยดีกว่า

สนแค่เงิน

นายทุนก็ต้องสำรวจตลาดด้วยว่าหนังแนวไหนจะสามารถสร้างกำไรให้แก่พวกเขาได้มากที่สุด พวกนายทุนส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจในเนื่อเรื่องหรือคุณค่าของภาพยนตร์เท่าที่ควร

ไม่งั้น จะเป็นแบบ ทิม เบอร์ตั้น

เราก็แฟนแกนะ แต่ถ้าคนไม่ชอบ คือเกลียดไปเลย แต่ต่างชาติ ไม่เหมือนเร่ เรานังต้องพึ่งนานทุนอยู่

ก็จริง เพราะปัจจุบันในวงการภาพยนตร์แกก็มีชื่อพอควรนะ

ไปอ่านบทสัมภาษณ์แก แอบสงสารนะ ที่แกบอก อยากทำแนวนี้ แต่ทางผู้บริหารให้ทำอีีกแนวนึง แกเลยจำใจทำ ดีกว่าต้องมาตกงาน

มองแง่คนที่มีอุดมการณ์ มั่นใจ แกก็ประสบความสำเร็จนะ แต่มองคนที่น้ำไม่เต็มแก้ว แกอาจไปไกลกว่านี้

และแกค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเองสูง เวลามีคนแนะนำหรือเตือนจะไม่ค่อยฟัง แกเลยยึดมั่นแนว ภาพยนตร์ แบบแกไม่ค่อยปรับในจุดบอดที่คนอื่นมองเห็น ทำให้หนังของแกขายได้ในกลุ่มที่ชอบแนวแก แต่คนส่วนใหญ่อาจจะไม่ค่อยชอบ

ท่าจะจริง เห็นมาออกรายการอยู่

เราเคยได้ยินว่า พจน์ อานนท์ เป็นประเภท "ปากร้าย แต่ใจดี" แกค่อนข้างปล่อยๆนักแสดงเด็ก เลยทำให้เด็กบางส่วนไม่เข้าถึงอารมณ์หรือบทบาทที่ต้องแสดง

ไม่เสียเงินไปดูในโรงอ่า โหลดมาดู ตอนเดียว เห็นบอกนักแสดงน่ารัก หล่อ เสียดายเงิน แต่เพื่อนสนิทชวนไปดูกนังพจน์ เรื่อง หอแต๋ว ปกติคงไม่ดูในโรง และไม่คิดจะโหลดให้เสียเวลา มันก็ขำพอได้นิดหน่อย