ตามหนุ่มๆ ไปแน่เลย

หมาตัวที่ ๑ และ ๒ ของเราก็ชอบมุดรั้วไปเที่ยวตอนกลางคืน

แรกๆ ไปแล้วกลับ ตอนหลังหายไปเลย

พ่อขี่รถตามหา ไปถึงกทม. ที่เก็บหมาหลง ก็ไม่เจอ

ส่วนตัวที่ ๒ ตอนหลังเป็นลมชัก พอชักถี่ขึ้นๆ ก็เริ่มจำใครไม่ค่อยได้

แรกๆ ก็เคยไปตาม เจอด้วยนะ เขาดีใจมากที่เจอพ่อเรา

แต่ตอนหลังชักถี่ขึ้นๆ ก็เริ่มจำใครไม่ค่อยได้

พ่อไปเจอเรียกก็ยืนนิ่งเรียกก็ไม่วิ่งตามเหมือแรกๆ

ก็เอาข้าวไปให้เขานะ เขาก็กิน แต่มีแววตาเหมือนมองคนไม่รู้จัก

แล้ววันหนึ่งเขาก็หายไป ตลอดกาล ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงทั้งสองตัวนี้มากๆ

นางน่ารักมากแต่หายไปแล้ว ฮือๆ

โบโบ้ จมูกแด่น

55555 น่ารักใช่ไหมล่ะ

เห็นชื่อรู้เลยลูกใคร ...