สิ่งที่คุณถามมาแบบนี้ ต่อให้ถามอีกกี่ครั้ง หรือถามวกกลับไปมา มันไม่สามารถตัดสินได้

เพราะเราไม่ใช่ผู้หยั่งรู้ ที่จะไปอ่านจิตใจเขา หรือ ไม่ใช่ตัวสัตว์ที่ถูกฆ่า

แต่ถึงยังไงก็ตาม คำตอบมันอยู่ที่ว่า

ต่อให้ฆ่าตายแบบไม่เจ็บปวด หรือเจ็บปวดน้อยลงไม่ได้ ก็ย่อมถือว่าบาปทั้งสิ้น

ส่วนจะบาปน้อยหรือมาก ก็ขึ้นอยู่ที่เจตนาและจิตของการกระทำ

ถ้าหากไม่มีเจตนาก็ไม่บาป

แต่ถึงยังไงก็ตาม การกระทำทุกอย่างย่อมมีวิบากเป็นผลเสมอ....

ลองอ่านดู มีคำตอบ

http://www.manager.co.th/china/viewnews.aspx?NewsID=9540000129793

นิทานเซน : ใครกันที่บาป

ถ้าเช่นนั้น ฆ่าสัตว์ให้ตายอย่างไม่เจ็บปวด บาปน้อยกว่าหรือเปล่า

หรือว่า ถ้าฆ่ามันให้เจ็บน้อยลงไม่ได้ ผู้ฆ่าจะบาปกว่านี้

แล้วทำไมจะผวาไม่ได้ล่ะครับ.???

ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ถึงก่อนจะตายอย่างไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวก็ตาม

อย่างน้อยก็ต้องเกิดความรู้สึกนึกคิดขึ้นมาบ้างล่ะ ว่าเกิดอะไรกับตัวเราก่อนตาย ไม่ว่าจะเป็นตกใจ หรือ อาการกลัวตามมา

ซึ่งที่มานี้ ก็คือส่วนหนึ่ง หรือคืออาการผวาก็เป็นได้ครับ

เพราะอาการผวา มันมีได้หลายแบบ

ให้ลองนึกถึงตอนโดนตีหัวแบบเอาให้ถึงชีวิตสิครับ แบบไม่รู้ตัว ว่าโดนตีหัวยังไง จากใคร

แต่ที่แน่ๆ ก่อนตายจะต้องรู้สึกมึนหัว และผวาขึ้นมาก่อนตายอยู่ดี

แม้กระทั่งโดนยาสลบหรือยาพิษ เพื่อให้ตายแบบไม่รู้ตัว อย่างน้อยก็ต้อง รู้สึกอาการมึนหัว ช็อคตามร่างกาย

และต้องผวาก่อนตาย เพราะยังไม่อยากตาย

ถึงยังไงผู้กระทำ ต่อให้กระทำแบบไม่ให้ผู้ถูกกระทำรู้ตัว ก็ตาม ตามที่กล่าวด้วยเหตุผลนี้ ถือว่า เป็นบาปแน่นอนครับ....

ถ้างั้นคุณบอกได้ไหมว่า ถ้าสัตว์ตายอย่างไม่รู้ตัว

มันจะเกิดความรู้สึกผวาได้ยังไง

และถ้ามันไม่รู้สึกเจ็บ ผู้ฆ่ามันจะบาปได้ยังไง?

เป็นเหตุผล ที่มีเหตุผลใช้ได้เลยครับ

แต่ถึงยังไง เชื่อเลยว่า....คงยากแน่นอนครับ

เพราะไม่ว่าคนหรือสัตว์ ภายในจิตใต้สำนึกไม่ว่าจะถูกฆ่าด้วยกรณีใดๆก็ตาม

ต่อให้ผลในภายหลังจะตายแบบรู้สึกเจ็บปวดหรือไม่ก็ตาม

แต่สุดท้าย ก่อนตายไม่ว่าคนหรือสัตว์ จะต้องเกิดอาการกลัว หวาดผวา ตกใจ จนถึงขีดสุด

ซึ่งถือว่า เป็นการสร้างกรรมหรือบาปกรรม ขึ้นมาไม่ว่าในทางตรงหรือทางอ้อม แล้วล่ะครับ

เพราะไม่ว่าใคร ก็ต้องต่างรักชีวิตตนเองทั้งสิ้นครับ

ผมถึงบอกว่า ถ้าพบหรือมีวิธี

ที่จะฆ่าสัตว์ ให้ตายอย่างไม่เจ็บปวดได้

ก็จะไม่บาป ไม่ต้องรู้สึกไม่สบายใจ

และสัตว์ก็ไม่ทุกข์ด้วย