ขอตอบแบบนอกกรอบจากคำถามคุณนะ แต่อยู่ในเข้าข่ายคำถามของคุณเช่นกัน....

คือ ผมรู้ตัวดีว่าเกิดมาอาภัพความรัก อาภัพคู่ครอง ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

ฉะนั้น ขอตอบได้เลยว่า ไม่สำคัญอะไรต่อไป

และสามารถอยู่ได้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องทีใครเคียงข้างอีกต่อไป

สรุปคือ ปลงกับชีวิตไปนานแล้ว ขอปล่อยไปตามเวรตามกรรม ตามเวลาของชีวิตก็พอ....

.......................................กลอนรักแบบเจ็บๆ............................

By....Aloneman.

มีคู่ครองมัวหมองและจมปัก.............มีคนรักประจักษ์ไม่สมหวัง

แสวงหาความรักดิ้นทุรัง.................สุดท้ายพังปวดจิตกายใจตาม

หากรู้่ตัวอาภัพในความรัก..................จงตระหนักติดตรองอย่าผลีผลาม

อย่ายึดติดความรักจนหมดความ............ยิ่งติดตามยิ่งหายออกห่างไกล

หากฟ้าดินประทานมอบความรัก............ให้ที่พักความสุขแบบสดใส

ถือว่าโชคดีแล้วขออวยชัย...................คู่ครองในชาติภพบรรจบกัน

หากเกิดอาภัพรักไม่รู้จบ......................ช่างบัดซบคือกรรมเก่าสุดสรรค์

เพียงแค่ยอมรับความจริงชีวัน................ขอหันหลังความรักเดินจากไป..

หากชาติหน้าฉันใดอย่าได้จิต...................มาพบพิศอาภัพสุดไฉน

คำว่ารักผิดหวังจงห่างไกล........................กุศลใดเกื้อหนุนแก่ข้านาม

ชาตินี้อยู่เดียวดายไม่ยากนัก......................ขอรู้จักใช้กรรมให้รู้หลาม

ปล่อยตามเวรตามกรรมเวลายาม................หวังว่านามกรรมเก่าจบสิ้นไป.....

อันกุศลอันใดของข้าจิต....................มอบอุทิศเจ้ากรรมนายเวรไหน

ขอให้จบสิ้นกรรมทุกชาติไป.............สุดดวงใจหลุดพ้นบ่วงกรรมเอย.....