ขอตอบแบบนอกกรอบจากคำถามคุณนะ แต่อยู่ในเข้าข่ายคำถามของคุณเช่นกัน....
คือ ผมรู้ตัวดีว่าเกิดมาอาภัพความรัก อาภัพคู่ครอง ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ฉะนั้น ขอตอบได้เลยว่า ไม่สำคัญอะไรต่อไป
และสามารถอยู่ได้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องทีใครเคียงข้างอีกต่อไป
สรุปคือ ปลงกับชีวิตไปนานแล้ว ขอปล่อยไปตามเวรตามกรรม ตามเวลาของชีวิตก็พอ....
.......................................กลอนรักแบบเจ็บๆ............................
By....Aloneman.
มีคู่ครองมัวหมองและจมปัก.............มีคนรักประจักษ์ไม่สมหวัง
แสวงหาความรักดิ้นทุรัง.................สุดท้ายพังปวดจิตกายใจตาม
หากรู้่ตัวอาภัพในความรัก..................จงตระหนักติดตรองอย่าผลีผลาม
อย่ายึดติดความรักจนหมดความ............ยิ่งติดตามยิ่งหายออกห่างไกล
หากฟ้าดินประทานมอบความรัก............ให้ที่พักความสุขแบบสดใส
ถือว่าโชคดีแล้วขออวยชัย...................คู่ครองในชาติภพบรรจบกัน
หากเกิดอาภัพรักไม่รู้จบ......................ช่างบัดซบคือกรรมเก่าสุดสรรค์
เพียงแค่ยอมรับความจริงชีวัน................ขอหันหลังความรักเดินจากไป..
หากชาติหน้าฉันใดอย่าได้จิต...................มาพบพิศอาภัพสุดไฉน
คำว่ารักผิดหวังจงห่างไกล........................กุศลใดเกื้อหนุนแก่ข้านาม
ชาตินี้อยู่เดียวดายไม่ยากนัก......................ขอรู้จักใช้กรรมให้รู้หลาม
ปล่อยตามเวรตามกรรมเวลายาม................หวังว่านามกรรมเก่าจบสิ้นไป.....
อันกุศลอันใดของข้าจิต....................มอบอุทิศเจ้ากรรมนายเวรไหน
ขอให้จบสิ้นกรรมทุกชาติไป.............สุดดวงใจหลุดพ้นบ่วงกรรมเอย.....