ลางสังหรณ์

เราไม่มีลางสังหรณ์

แต่คิดว่าคนมีลางสังหรณ์น่าจะเกิดจากการทำสมาธิบ่อยๆ จนจิตนิ่ง เหมือนพระสายปฏิบัติก็เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า

ลางสังหรณ์เคยมีครับ มีบ่อยด้วย แต่ในการใช้งานลางสังหรณ์ก็ต้องสติและศีล ควบคุ้มไปด้วยเพื่อให้ใครคิดว่ามีเหตุผลในทำเรื่องราวต่างๆ ไม่อย่างนั้นมันจะดูเราเป็นพวกงมงาย

ทีมาของลางสังหรณ์มาจากเหตูการณ์ในอดีตผสมกับการประมวลผลของจิตใต้สำนึกมันจึงเป็นภาพแว๊ปไงครับ ซึ่งภาพที่เห็นเป็นภาพในอดีตที่ประกันผิดสัดส่วนและผิดเรื่องราวเลยกลายเป็นใหม่ในลางสังหรณ์นั้นเอง แล้วทำไหมภาพในลางสังหรณ์ถึงเป็นเหตุการณ์จริงได้ อันนี้เป็นจุดบอดของสมองที่ควรเอาไปใช้งานให้เป็นประโยชน์ได้นั้นคือ สมองแยกไม่ได้ว่าลางสังหรณ์ไม่ใช่เรื่องจริงที่ยังไม่เกิดขึ้น ดังนั้นหากเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นแล้วมันก็จะเกิดขึ้นได้อีกสิ เพราะอย่างนี้ทิศทางอะไรต่างๆในเหตุการณ์เราได้พบจึงไปตามลางสังหรณ์ครับ

ผมก็เคยมีบ้าง มันก็ตรงบ้าง ไม่ตรงบ้าง ผมคิดว่า มันเกิดจากความกังวลใจของเรามากกว่า ในเวลาที่เราหมกมุ่น

กับเรื่องบางอย่างมากเกินไปน่ะครับ บางครั้งก็เป็นเรื่องที่เราเคยกังวล แม้เราอาจจะลืมไปแล้ว(ชั่วคราว)ก็ตามครับ

บางคืนได้กลิ่นน้ำหอม กลิ่นดอกไม้โชยมาบนดาดฟ้าตตึกสูง 72 ชั้น ถือว่าเป็นลางสังหรณ์มั้ย

บางครั้งได้ยินเสียงครืดคราดคำรามในลำคอ หาต้นเหตุหรือสาเหตุไม่มี อยู่ดีๆมันก็ได้ยิน แบบหาสาเหตุไม่ได้ ถือว่าเป็นลางสังหรณ์มั้ย