เราเจอหัวหน้างานที่มีทักษะการเอาตัวลอยเหนือปัญหาสูงมาก
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามที่อาจมีผลต่อภาพลักษณ์
เขาจะไม่พูดเอง ทำทีเป็นมาคุยกับคนโน้น คนนี้
ให้ไปสื่อสารต่อ หรือทำในสิ่งที่เขาใช้เล่ห์เหลี่ยมกลบความผิด
แล้วในภาพใหญ่ เขาจะพูดว่าไม่รู้ ไม่มีใครรายงาน
บางครั้งขโมยผลงานลูกน้องไปนำเสนอผู้บริหาร
ว่าผลงานของลูกน้องคนนั้นตนเองเป็นคนแนะนำให้ทำ
ทั้งที่ ลูกน้องคนนั้นคิดเอง ผลิตเอง ลงทุนเอง
เพราะตัวเองไม่อนุมัติโครงการ
ที่สำคัญ ยังเอาผลงานของลูกน้องชิ้นนี้ไปส่งเป็นผลงาน
เพื่อปรับระดับตำแหน่งของตัวเองให้สูงขึ้น
โดยอ้างว่าตัวเองแนะนำ กำกับการดำเนินการ
ล่าสุดมีปัญหาระดับนโยบาย ที่หน่วยงานเผชิญปัญหา
กลับบอกผู้บริหารว่าตัวเองพร้อม และทำได้ ทันที
ทั้งๆ ที่รู้ว่าปัญหานี้ใหญ่ระดับผู้บริหารระดับสูงต้องช่วยแก้ไข
แต่ผู้นี้กลับให้ลูกน้องออกหน้า เขียนปัญหาให้
แล้วตัวเองเอาไปอ้างต่อผู้บริหารว่า ผู้ปฏิบัติทำไม่ได้
จึงทำให้เขาต้องเข้ามาหารือกับผู้บริหาร
ยังมีอีกมากมายที่พูดกับใครๆ นอกหน่วยงาน
แบบที่ไม่เป็นความจริง หรือถึงขั้นโกหก
เพื่อให้ตัวเองดูดี แล้วลูกน้องเป็นฝ่ายผิด
ซึ่งมีทั้งได้ยินกับหู และคนนอกหน่วยงานมาถามหาความจริง
ว่าทำไมลูกน้องเขาร้ายกับเขาจัง ยังมีอีกเยอะเล่าไม่มีวันจบ 555
...
เราจะทำไงดี เจ็บเพราะเขาเอาไปอ้างเพื่อเอาตัวรอดหลายครั้ง
ทุกวันนี้เลี่ยงคุยได้เลี่ยงสุดๆ ไม่อยากคุยด้วยแล้วเนี่ยะ
ทำเป็นมาหารือ ให้เราช่วยคิดเกี่ยวกับงาน หรือคนทำงาน
สุดท้ายไปสรุปรายงานการประชุมทีไรเป็นเราพูดคนเดียว
ทั้งๆ ที่คนอื่นพูดทุกคน สอดคล้องกับเราหมด
แล้วบางคนพูดรุนแรงกว่าเราอีกแต่ไม่กล่าวถึงในรายงาน
แล้วเรื่องที่หารือก็เป็นการหาทางแก้ปัญหาคนทำงาน
สุดท้ายคนที่ถูกเรียกมาปรับทัศนคติ โกรธเรา
เพราะหัวหน้าอ้างว่าเราเสนอ จนมติที่ประชุมสรุปแบบนั้น
......
ใครเคยเจอหัวหน้าที่อยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุขแบบไหนบ้าง
ระบาย เอ้ย! เล่าสู่กันฟังบ้างว่า..
ใช้วิธีไหนที่ทำให้สามารถทำงานอยู่ต่อได้
ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์
เพื่อให้เรานำไปใช้ปรับตัว ปรับสมอง ปรับจิตใจ
ในการทำงานให้อยู่รอดได้ในสภาวะที่ไม่สุขใจก็แล้วกันนะ
