คนเรามักจะสำนึกได้เมื่อทุกอย่างสายเกินไป คุณคิดว่าจริงมากน้อยแค่ไหน?

จริงเป็นส่วนใหญ่เลยครับ ดังสุภาษิตที่ว่า ไม่เห็นโลงศพ ก็ไม่หลั่งน้ำตา

ดังนั้นเราจึงควรจะฝึกตนให้มีสติอยู่เสมอ เมื่อใดที่ขาดสติไป ก็จะได้เรียกสติกลับคืนมาโดยเร็วครับ

เป็นความจริงครับ แม้ว่าจะสายเกินไป เราก็ยังได้รับบทเรียนในชีวิต ซึ่งเราจ่ายค่าเล่าเรียนไปแล้ว สำหรับผู้ไม่ได้รับบทเรียนจากความผิดพลาดของตนเอง ก็เสียค่าเล่าเรียนไปฟรีๆอย่างเปล่าประโยชน์ นี่ซี่ น่าสลดใจแทน ครับผม

ก้อจิงนะครับคอดได้ก้อสายไปเสียแล้วทุกทีเลยครับ

มักจะจริงค่ะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นๆด้วยว่ามีจิตสำนึกดีแค่ไหน

จริง ถ้าเราลองย้อนคิดกลับไปในอดีต เราจะเจอข้อเสียของตนเอง และการกระทำที่ผิดพลาด หลายๆอย่าง

และเป็นไปได้ที่เราจะสำนึกผิด ทำไมไม่ทำอย่างนี้ อย่างนั้น แต่นั้นก็คือประสบการณ์ของวัยเด็กซึ่งเราโตเรา

ก็จะคิดได้และไม่กลับไปทำซ้ำซากอีก คนเราจะสำนึกได้เพราะทุกอย่างคือบทเรียนกับชีวิตเราเอง

"คนเราจะเปลี่ยนแปลงก็ต่อเมื่อยืนอยู่บนปากเหว"..The Day the Earth Stood Still (2008)..

ก็ไม่เสมอไปทุกคนหรอกครับ..กลับตัวได้ยังทันก็มีมากมายหลายคน..

แต่บางคนจนสายไปแล้วก็ยังไม่สำนึกนี่ซิ...กู่ไม่กลับจริงๆ..

จริงนะ

บางทีก็รู้ว่าไม่ดี แต่ก็จะทำ แล้วสุดท้ายก็มานั่งเสียใจ

เราหน่ะเป็นบ่อย

แต่บางเรื่องก็คิดได้ก่อน

แบบคำของคุณดังตฤณที่ว่า

• คนส่วนใหญ่เอาความดื้อรั้นของตัวเองเป็นความถูกต้อง

จึงไม่อาจเห็นว่าทั้งชีวิตทำผิดอะไรไปบ้าง