ตอนคุณอายุเท่าไรค่ะ ที่คุณเริ่มคิดจะจริงจังกับชีวิต !

ก็เริ่มทำงานมีครอบครัวน่าจะต้องจริงจังได้แล้วละหลาน

เชื่อมั้ย....เราจริงจังตั้งแต่จำความได้

จริงจังทุกสิ่งอัน ตั้งใจทำให้พ่อแม่ภูมิใจดีใจ

ตั้งใจเรียนให้ครูมีความสุขที่มีเราในชั้นเรียน

ตั้งใจประกวดเพื่อรางวัล 555

ตั้งใจในการดำรงชีวิต

ตั้งใจเป็นพลเมืองดีเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม..ผลที่ตอบแทนมา....บางทีเราก็..ต๊อแต๊..แต๊แต๊...เพราะกระแสกรรมมันแรงค่ะ....ต้องค่อยๆพยุงเรือลำน้อยให้ทวนกระแสน้ำก้าวข้ามผ่านสู่ฝั่งฝันให้จงได้

สู้ๆนะเด็กๆ

แหม่..จะว่าไปก็เริ่มจริงๆจรังๆก็ตอนเริ่มเข้าปอหนึ่งโน่นแหละครับ..

ตอนอนุบาลก็ชิวๆไปก่อน..นอนอย่างเดียวว่างั้นเถอะ...

หากขอร้องขนาดนี้ ผมก็ยินดีตอบให้ 555++

คือ หลังจากได้บัตรประชาชนเป็นครั้งแรกในชีวิตครับ โดยมีคำนำหน้าว่า '' นาย '' แทน ด.ช.

เพราะถือว่า ไม่ใช่เด็กแล้ว และสามารถพอจะรู้ว่าอะไรควรไม่ควร อะไรผิดหรือถูก..???

ถึงแม้ความสามารถหรืออื่นๆ จะยังไม่เทียบเท่ากับผู้บรรลุนิติภาวะไปแล้วก็เถอะ......

โดยที่ไม่ต้องทำให้ผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูตั้งแต่เกิด ต้องมากลุ้มอกกลุ้มใจ และมาเดือดร้อนตามมาในภายหลัง เพราะตัวเรา..

นี่คือ ความคิดและเหตุผลส่วนตัวของผมเองครับ.........

จริงจังตลอดตั้งแต่เริ่มทำงานด้วยตัวเอง เรียนด้วยทำงานด้วย

เพราะครอบครัวธรรมดาไม่ได้ร่ำรวยรับผิดชอบหาเงินและให้แม่

ตั้งแต่อายุ 12 เพราะเริ่มทำงานหาเงินจริงจังก็ตอนนั้น

บ้านเราไม่ได้รวย แถมรวยหนี้ด้วย 555

ไม่จริงจัง งดเล่น มีหวัง อดเรียน

เราเป็นคนจริงจังแต่เล้กๆนะ แค่เป็นพวกเล่นไปด้วย จริงจังไปด้วยได้

อิอิ

ตอนที่เรียนจบแล้วจ้า

เพราะชีวิต คือชีวิต คิดเสมอ

แต่บางครั้ง มีเผลอเรอ เอ๋อไปบ้าง

ไม่ใส่ใจ ในเวลา มาคิดต่าง

อนาคตวาง กับเส้นด้าย ไร้ประโยชน์

แต่อย่างไร ใจยังคิด อยู่เสมอ

อาจต้องเจอ กับปัญหา มาให้คิด

ในวันพรุ่ง รุ่งให้ผ่าน อ่านสิ่งผิด

คิด คิด คิด ที่จะทำ ย้ำกับตน ( เสมอครับ )

( กำลังพยายามทำวันนี้ ให้มันดีกว่าเมื่อวาน )