ระหว่าง ปรัชญา กับ ศาสนา คุณเลือกสิ่งไหน?

อยู่ตรงกลางระหว่างปรัชญา และ ศาสนา เพียงแต่ในความรู้สึก ปรัชญา เป็นรูปธรรม มาากกว่า ศาสนา ... ตหสต.

พุทธศาสนา เป็นเรื่องของ ปรัชญา

แก่นแท้ของศาสนา ใช้หลัก ปรัญชา นะเราคิดเช่นนั้น

สำหรับผม ไม่ขอเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่จะขอทั้ง 2 อย่าง เอามาประยุกต์ใช้ในชีวิตของตนเอง

เพราะมันดูสมเหตุสมผลทั้งสิ้น...ในลักษณะที่เป็นกลาง...คือ..

ปรัชญาเป็นเรื่องของการทำความเข้าใจธรรมชาติและโครงสร้างความจริงอย่างวิพากษ์วิจารณ์

ส่วนศาสนาเป็นเรื่องของการเข้าถึงความจริงนั้นโดยตรง จึงเน้นให้ลงมือกระทำหรือปฏิบัติมากกว่าทฤษฎี

ปรัชญาเป็นเรื่องของการใช้ความคิด เหตุผลหรือความรอบรู้อย่างกว้างขวาง

ส่วนศาสนาก้าวไกลไปกว่านั้น คือใช้ความรู้คิด ความรู้สึก และความตั้งใจ อันเป็นการศึกษาภาวะทั้งหมดของมนุษย์

ในทางความคิด มนุษย์ก็เสาะแสวงหามาตรฐานความจริง ในความรู้สึกหรืออารมณ์ เขาเสาะแสวงหาความงาม

และในกิจกรรม เขาพยายามที่จะบรรลุความดีในความสำนึกทางศาสนา

มนุษย์มีความรู้สึกว่าเขากำลังสัมผัสอยู่กับอุดมคติหรือคุณค่าต่างๆอันมีอยู่แล้วเป็นนิรันดร์

นอกจากนี้ปรัชญาต้องการที่จะเข้าใจโลกและชีวิตตามความเป็นจริง

แต่ศาสนาเน้นอารมณ์อย่างเต็มที่ ความกลัว ความศรัทธา ความผิดหวัง ความสมหวัง

ซึ่งเหล่านี้เป็นลักษณะทั่วไปของศาสนา

ส่วนปรัชญามีลักษณะใจกว้าง ยับยั้งชั่งใจ สงสัยและใช้เหตุผล

แม้จะมีความแตกต่างกันดังกล่าว ปรัชญาและศาสนาก็ต้องอาศัยซึ่งกันและกัน

ศาสนาต้องอาศัยปรัชญาเพื่อความมั่นคงและก้าวหน้าในทฤษฎีคำสอน

ฝ่ายปรัชญาก็ต้องอาศัยศาสนาเป็นจุดเริ่มต้น คือความอยากรู้อยากเห็นถูกกระตุ้นโดยศาสนา

กล่าวคือความต้องการความมั่นคงปลอดภัยในการดำรงชีวิตไงล่ะครับ...

ในชีวิตจริงของแต่ละคนเราทุกคนใช้ทั้งปรัชญาและศาสนา ในการดำเนินชีวิต

ปรัชญาและศาสนา เปรียบเสมือนเป็นต้นไม้ ต้นเดียวกัน แต่ละกิ่ง แต่ละก้าน แต่ละใบ ต่างทำหน้าที่ของตัวเองไป แต่ก็รวมๆ กันแล้ว ก็คือการดำรงอยู่ของต้นไม้ต้นนั้นๆ ซึ่งจะต้องอาศัยทุกๆ ส่วนที่ประกอบกันเป็นต้นไม้ต้นนั้น

ปรัชญา เป็นความรู้ เป็นความเข้าใจในธรรมชาติ

ศาสนานั้นเน้นการปฏิบัติเป็นหัวใจของศาสนา

แต่เเมื่อนำทั้ง ปรัชญา และศาสนามารวมกัน

จะเกิดคำว่า "เหตุผล" ซึ่งจะนำไปสู่ "ปัญญา"

เมื่อมีปัญญา ก็จะเห็นหนทางแก้ทุกข์ และสามารถนำพาชีวิตไปให้รอด..และเกิดสุขได้

เห็นไหมครับว่า มันแยกไม่ออกหรอก

คนส่วนใหญ่ที่แสวงหาความสุขต้องใช้ทั้งปรัชญาและศาสนา

เพื่อมาปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ไม่ดีและนำพาวิถีชีวิตของตนให้ดีขึ้น