โลกนี้มันแปลกดีนะ พอคนเราจะไปเก็บเรื่องเก่าๆ มาแก้แค้น คนที่เคยรังแกเรา เรากลับเป็นฝ่ายผิดซะงั้น

ธรรมดา เพราะไม่มีใครสนใจอดีต

เค้าสนใจปัจจุบันกัน

และตอนที่เราทำ ก็คือ ปัจจุบัน

เวรย่อมระงับโดยการไม่จองเวร

ใครเคยโดนกระทำ แปลว่าเคยไปทำเค้าก่อน จำได้ไม่ได้ไม่รู้ เราห้ามกรรมเก่าไม่ได้ แต่เราห้ามกรรมใหม่ได้ด้วย

"สติ"

มันคือธรรมดา เพราะคนเราสนใจแต่ปัจจุบันอยู่แล้ว

และหากคนเรามีธรรมมะในจิตใจ เขาย่อมถือกันว่า '' เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ''

ในเมื่ออีกฝ่ายเขาหยุดแล้ว แต่หากอีกฝ่ายยังตามจองเวรไม่จบสิ้น

ก็คงไม่แปลก ที่ผู้นั้นกลับกลายเป็นคนผิดซะเอง

เพราะถือว่า บุคคลผู้นั้น อยู่ในประเภทชอบตามจองล้างจองผลาญผู้อื่น ไม่มีวันจบสิ้น หรือ ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ....

ถือว่า บุคคลผู้นี้ ไม่น่าเข้าใกล้ครับ เพราะเขาจะนำ '' ไฟแค้น '' มาทำลายต่อกัน ไม่มีจบสิ้น..........

หากเป็นผมเอง ก็ไม่อยากเข้าใกล้เช่นกัน..... และจากประสบการณ์ เคยเจอมาแล้วกับตัวเอง....

ฉะนั้น ดีที่สุด ต้องถอยห่างออกมาสถานเดียว.........

"อย่ามีเรื่องกับคนโง่ แล้วเราจะกลายเป็นคนฉลาด"

เรื่องเก่าคนมักจะลืม

และลดความสำคัญไปแล้ว

ถ้างัดเอาเรื่องเก่ามาเหลาใหม่ก็ดูเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นเกินไป

คนเขาก็ว่าเอาสิคะแบบเน้

คนอื่นเขามิใช่เป็นฝ่ายถูกกระทำแบบคุณ เขาก็ย่อมไม่มีความคิดหรือ

ความรู้สึกและปสก.เช่นคุณ ดังนั้นมุมมองของเขาก็ย่อมต่างจากคุณ

เป็นธรรมดา คนที่พูดว่าอภัยอ่ะ เห็นพอเอาเข้าจริงโดนด้วยตัวเอง

ก็แค่เก็บไว้เอาคืนเมื่อมีโอกาสแค่นั้นแหละ แต่เชื่อเหอะว่าเขายังไม่ลืม

หรอก คนพูดดีใช่จะทำได้ดังที่พูดหรอก เนื่องจากการพูดมักง่ายกว่า

การกระทำเสมอ 5555