ผมหายไปหลายวันไม่ได้ป่วยหรอก โน๊ตบุ๊คของผมมีการขัดข้องต่อออกไม่

ได้แล้วต้องมีอะไรทำจนไม่มีโอกาสเพราะดึกเกินไป เข้ามาทีนี้เลยกลายเป็น

สมาชิกใหม่ ที่ผ่านมาเขาพูดถึงเรื่องอะไรกันบ้างผมตกสำรวจไม่ทันเหตุการณ์

ผมเพิ่งแก้ไขโน๊ตบุ๊คให้เข้าเน็ตได้ต้องเสียเวลาไปกว่า ๑ ชม.แทบจะเลิกล้ม

ความพยายามเลย...เรื่องการเป็นตัวตนของผมทุกวันนี้ก็เป็นอยู่แล้ว ไม่ได้

เอานิสัยเพื่อน ๆ มาใช้เลย การควบคุมตัวเองเป็นทุกข์กับการเก็บกดผมคงไม่

ทำแน่ กลัวจะกลายเป็นตะโก ชาดัดชาดำเย็นหรือโอเลี้ยงกาแฟดำอะไรทำนอง

นั้น ถ้าเข้าไปอ่านกระทู้ที่ผมตอบในกูรูสมัยก่อนคงพบสำนวนทำนองนี้ หากจะ

เอาผมไปตัดหัวคั่วเค็มหรือดองเค็ม ผมก็เป็นอย่างนี้แหละครับ